ရှေ့နေတွေလျှောက်လဲတာအရေးကြီးပုံ

ဆရာကြီးဦးမြသင်ကြားပို့ချချက်များ

ရှေ့နေတွေလျှောက်လဲတာအရေးကြီးပုံကိုပြောမယ်။

ဒေါက်တာဧမောင်ရဲ့သင်္ခနုပတ္တိဉာဏ်ကိုပြောပြမယ်။

တဖက်ရှေ့နေက"ဆရာကြီး....  ဆရာကြီးကျမ်းပြုစုတုန်းကတမျိုးအဖြေထုတ်ပြီးအခုလျှောက်လဲတော့ဆန့်ကျင်ဘက်လျှောက်လဲနေပါလား"လို့ပြောတယ်။

ဒေါက်တာဧမောင်ကဘယ်လိုပြန်လျှောက်လဲတယ်ထင်သလဲ။

"အဲဒီစာအုပ်ပြုစုတုန်းကဒီလောက်ဉာဏ်ပညာမပြည့်စုံသေးဘူး။အခုလျှောက်လဲတဲ့အချိန်အတွေ့အကြုံတွေပိုရင့်ကျက်ပြီးပညာဉာဏ်ပိုကြီးလာလို့ဒီလိုလျှောက်လဲတာလို့"ပြန်ချေပတယ်။

ဒါကြောင့်မို့လို့သူရေးတဲ့မြန်မာ့ဓလေ့ထုံးတမ်းဥပဒေမှာ

အသက်ကြီးလာတာနှင့်အမျှ ပညာဉာဏ်ကြီးလာကြောင်း-

( I'm entitled to grow wiser with the passage of time.  )  

ဆိုလိုတာကရှေ့နေပညာဆိုတာအခြေအနေပေါ်မူတည်ပြီးအလိုက်သင့်ပြောတတ်ဖို့တော့လိုလိမ့်မယ်။

တချို့လျှောက်လဲချက်ကြားနာတဲ့တရားသူကြီးတွေကပြန်ရှင်းကိုရှင်းခွင့်မပေးတာတွေ ရှိတယ်။

ရှင်းဖို့ မလိုအပ်လို့ပါ။

The appellant was not called to reply.ဒီလိုတားတာမျိုးရှိခဲ့ဖူးတယ်။ 

တရားသူကြီးဦးစံမောင်ကျတော့တမျိုးဗျ။အယူခံအကြောင်းပြချက်(ဒုတိယအယူခံလိုဟာမျိုး)လေးခုပါရင်သုံးခုကိုမပြောနဲ့တော့၊ကျန်တဲ့တခုပဲပြောတော့ဆိုပြီးခိုင်းတာမျိုးရှိတတ်တယ်။အယူခံတရားလိုရှေ့နေကအဲဒီအကြောင်းပြချက်သုံးခုသူနိုင်မယ်ဆိုတာကြိုပြီးမှန်းလို့ရတယ်။

စီရင်ထုံးသမိုင်းကိုပြန်ကြည့်ရင်ရှေ့နေတွေအားထုတ်လို့တရားစီရင်ရေးစနစ်တိုးတက် ပြောင်းလဲလာတာတွေ့ရမယ်။

တရားသူကြီးဦးဘိုကြီးက"ဦးစောဟန် နှင့် ဦးအုန်းခင် ပါ -၄ ၊ ၁၉၅၉ ၊ မတစ ( တရားလွှတ်တော်ချုပ် ) ၊ စာ -၂၄"အမှုမှာတရားရုံးတွေသည်အမှုများဆုံးဖြတ်ရာတွင်အတ္တနောမတိနှင့်မဆုံးဖြတ်ရဟုစီရင်ချက်ရေးသားဖူးသည်။

အတ္တနောမတိဆိုသည်မှာမိမိသဘောထင်မြင်ချက်နှင့်မိမိရေးသားသော personal opinion ကိုဆိုလိုသည်။

အမှုမှာဗမာ့ခေတ်သတင်းစာကိုအသရေဖျက်မှုဖြင့်တရားစွဲဆိုသောအမှုဖြစ်သည်။

ဒီစကားလုံးကိုထွင်ခဲ့တာဦးသိမ်းမောင်ဖြစ်ပါတယ်။ဦးသိမ်းမောင်ဆီကကူးချထားတာ။

ဦးသိမ်းမောင်ဆိုတာမြန်မာလူမျိုးထဲက အိန္ဒိယနဲ့မြန်မာခွဲထုတ်တဲ့၁၉၃၇ခုနှစ်မှာ ပထမဆုံးရှေ့နေချုပ်ဖြစ်တဲ့လူပေါ့။ဒေါက်တာထင်အောင်ကိုယ်တိုင်ကအင်မတန်တော်တဲ့ပုဂ္ဂိုလ်ကြီးလို့ချီးကျုးခဲ့တာ။

ဦးသိမ်းမောင်ဆုံးဖြတ်တဲ့အမှုမှာအတ္တနောမတိနဲ့မဆုံးဖြတ်သင့်ကြောင်း၊ကျမ်းအကိုးအကား၊ဥပဒေအကိုးအကားနဲ့ ဆုံးဖြတ်ရန်လိုကြောင်းစီရင်ချက်ရေးသားခဲ့ဖူးတယ်။

အတ္တနောမတိဆိုတာထင်ရာမြင်ရာနဲ့ဆုံးဖြတ်တာကိုပြောတာပါ။