The plaintiff - appellent ဟူသောကတ္တား( Subject ) နှင့် ကြိယာကြားတွင် does ကိုမြုပ်ထားခြင်း

ဆရာကြီးဦးမြသင်ကြားပို့ချချက်များ

1948 BLR 411(ခုံရုံးအမှု )ပေါ်ပေါက်လာပုံကိုစီရင်ထုံးအစစာမျက်နှာ ၄၁၂ နှင့် ၄၁၃ တွင်စာပိုဒ်၂ ပိုဒ်ဖြင့်ဖော်ပြထားသည်။ 

မှတ်ချက်။  ။ စီရင်ထုံးပါ The plaintiff - appellent sued ဟူသောစကားရပ်သည်မမှန်၊ The plaintiff - appellent sueds ဟုရေးမှသဒ္ဒါမှန်မည်ဟုစာဖတ်သူမထင်ပါနှင့်။

ထုံးပြုထားသည့်စီရင်ချက်ကိုရေးသူသည်တရားလွှတ်တော်တရားသူကြီးချုပ်ဖြစ်ပြီး အင်္ဂလိပ်စာတတ်ကျွမ်းသူဖြစ်သည်မှာယုံမှားဖွယ်မရှိပါ။

အကြောင်းမူ The plaintiff - appellent ဟူသောကတ္တား ( Subject ) နှင့်ကြိယာကြားတွင် does ကိုမြုပ်ထားခြင်းကြောင့်ဖြစ်သည်ကိုသတိချပ်ရန်လိုသည်။

ဒေါ်တင်ကြည်အမှု 1990 BLR 28 အမှု၌-

"လက်ရောက်ရလိုမှုတွင်တရားမစွဲဆိုမီ၁၂နှစ်အတွင်းကအချင်းဖြစ်ပစ္စည်းမှာတရားလိုလက်ရှိဖြစ်ကြောင်းနှင့်တရားပြိုင်သည်ယင်းပစ္စည်းကိုဆိုင်ရေးဆိုင်ခွင့်မရှိဘဲသိမ်းပိုက်ထားကြောင်းတရားလိုကသက်သေထူရန်ဖြစ်သည်"ဟုထုံးဖွဲ့ချက်သည် 1948 BLR 411 ( ခုံရုံး )စီရင်ထုံးကိုမြန်မာမှုပြုခြင်းဖြစ်ပါသည်။ 

ထိုစီရင်ထုံးများတွင်တရားလိုသည်အချင်းဖြစ်ပစ္စည်းကိုလက်မလွတ်မီမည်မျှကြာကြာလက်ရှိထားခဲ့ကြောင်းသက်သေထင်ရှားပြရန်သတိမှတ်ထားမှုမရှိခြင်းက 8 LBR 227 ( F B )စီရင်ထုံးတွင်တရားလိုသည်လက်ရှိထားခဲ့ရုံမျှဖြင့်လက်ရောက်ရလိုမှုစွဲဆိုနိုင်ကြောင်းပြဆိုထားသောအဆိုအမိန့်နှင့်ညီညွတ်ပါသည်။

ဒေါ်ကျင်နုအမှု 1992 BLR 8 စီရင်ထုံးတွင်-

စီရင်ထုံးစာမျက်နှာ၁၄၌ အောက်ပါအတိုင်းသုံးသပ်ထားသည်-

"ထို့ပြင်ပစ္စည်းလက်ရောက်ရလိုမှုမျိုးတွင်တရားလိုဘက်မှထင်ရှားသက်သေပြရန်အကြောင်းနှစ်ရပ်ရှိကြောင်းအပ္ပရာကွတ်တီးအဒမ်းမီးယားရား နှင့် မိုဟာမက်အီစွတ်အမှုတွင်အောက်ပါအတိုင်းထုံးပြုထားသည် -

" In a suit for possession the plaintiff - appellant need only to prove possession within 12 years and defendants occupation without right . "

အထက်စီရင်ထုံးပါအချက်ကိုနောက်ပိုင်းတရားရုံးအဆက်ဆက်ကလည်းလက်ခံကျင့်သုံးလျက်ရှိရာပစ္စည်းလက်ရောက်ရလိုကြောင်းစွဲဆိုသည့်အမှုတွင်တရားလိုသည်ပစ္စည်း၏ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရှိကြောင်း သို့တည်းမဟုတ် ၁၂နှစ်အတွင်းလက်ရှိဖြစ်ခဲ့ကြောင်းနှင့်တရားပြိုင်သည်အချင်းဖြစ်ပစ္စည်းတွင်အခွင့်အရေးတစုံတရာမရှိဘဲနေထိုင်လျက်ရှိကြောင်းပြဆိုလျှင်လုံလောက်ကြောင်းထင်ရှားသည်။"

၁၉၄၈ခုနှစ်စီရင်ထုံးပါအင်္ဂလိပ်ဘာသာဖြင့်ထုံးဖွဲ့ချက်ကိုမြန်မာဘာသာဖြင့်ပြဆိုခြင်းသည်မှန်သည်ဟုစာဖတ်သူဥပဒေပညာရှင်ထင်မြင်ပါလျှင်ထိုစီရင်ထုံးမထွက်မီ ၁၉၉၀ပြည့်နှစ်စီရင်ထုံးစာမျက်နှာ ၂၈ရှိဒေါ်တင်ကြည်အမှုစီရင်ထုံးရှိမြန်မာဘာသာပြန်ဖြင့်ထုံးဖွဲ့ချက်နှင့်တိုက်ဆိုင်ကြည့်ပါ။

စီရင်ထုံးနှစ်ရပ်တွင်တရားရေးအကြံပေးအဖြစ်ဆောင်ရွက်ခဲ့သူသည်တဦးတည်းဖြစ်ပါလျက်စီရင်ထုံးနှစ်ရပ်တည်းကိုကွဲလွဲစွာဘာသာပြန်ထားခြင်းသည်မှန် မမှန်။ 

ဒုတိယအမှုကိုစီရင်သည့်တရားရုံးချုပ်တရားသူကြီးသည်တာဝန်ပျက်ကွက်ရာရောက်မရောက်ဆက်လက်ဆင်ခြင်သင့်ပါသည်။

ဒေါ်ကျင်နုအမှုစီရင်ထုံးပါမြန်မာဘာသာပြန်ဆိုချက်လာသို့တည်းမဟုတ်ဟူသောစကားရပ်သည်အင်္ဂလိပ်ဘာသာဖြင့်ထုံးဖွဲ့ချက်တွင်မပါရှိကြောင်းစာဖတ်သူဥပဒေပညာရှင်သတိထားမိတန်ရာပါသည်။ 

ထိုနည်းတူသို့မဟုတ်ရှေ့ရှိပစ္စည်း၏ပိုင်ဆိုင်ခွင့်မရှိကြောင်းဘာသာပြန်ချက်မှာအင်္ဂလိပ်ဘာသာဖြင့်ထုံးဖွဲ့ချက်တွင်မပါရှိသည်ကိုသတိမမူဖြစ်မည်မဟုတ်။ 

စီရင်ထုံးပါ " possession " "လက်ရှိထားခြင်း " နှင့်ဘာသာပြန်ချက်ပါ "ပိုင်ဆိုင်ခွင့်" "ownership " ( ပစ္စည်းလွှဲပြောင်းခြင်းအက်ဥပဒေပုဒ်မ ၅၄၏ ပထမဝါကျရှိ ownership ကိုရည်ညွှန်းပါသည်။ )တို့သည်ကွဲပြားသောစကားရပ်များဖြစ်သည်။

အင်္ဂလိပ်ဘာသာဖြင့်ထုံးဖွဲ့သောစီရင်ထုံးပါ"within 12 years"ဟူသောစကားရပ်ကို ဒေါ်ကျင်နုအမှုစီရင်ထုံးတွင်၁၂ နှစ်အတွင်းလက်ရှိဖြစ်ခဲ့ကြောင်းဟုဘာသာပြန်ချက်သည်မှန်ကန်ခြင်းရှိ မရှိ၊စာဖတ်သူဥပဒေပညာရှင်ဆင်ခြင်မိပါသလား။