စာချုပ်စာတမ်းမှတ်ပုံတင်အက်ဥပဒေပုဒ်မ၄၇အကြောင်း

ဆရာကြီးဦးမြသင်ကြားပို့ချချက်များ

A. I. R. 1937 Rangoon 446

FULL BENCH

ROBERTS, C. J., BAGULEY AND SPARGO, JJ.

U On Maung - Appellant.

           V.

Maung Shwe Hpaung and another -Respondents.

Equivalent citation = 1937 RLR 375

အမှု၌တရားလွှတ်တော်ကရုံးသဟာယ( amicus curice )အဖြစ်ဖိတ်ကြားသောရှေ့နေချုပ်( A. Eggar. Advocate - General )ကလည်း၊12 Ran.263ကိုထောက်ခံတင်ပြရာတွင်အိန္ဒိယနိုင်ငံတရားလွှတ်တော်ချုပ်အချို့နှင့်သဘောချင်းတူပုံကို၊စီရင်ထုံးစာမျက်နှာ၃၇၈၌အောက်ပါအတိုင်းညွှန်ပြသည်။

[ A. Eggar (Advocate-General), amicus curia. The words" within three months after the date thereof" in s. 54 of the Provincial Insolvency Act refer to the transfer. S. 9 (c) says that the petition is to be presented within three months from the "act" of insolvency, and s. 6 (c) talks about " transfer" by way of fraudulent preference. 

The framers of the Act were concerned more with the act of insolvency than with any technicalities of registration law, and they intended these expressions to convey the same meaning. 

The principle underlying these sections should be the same.

In order to test whether U Ba Sein's case was rightly decided one can look at it from this point of view.

Where insolvency supervenes between the execution of the document and the registration thereof registration of the document can still be effectively made in spite of the adjudication. 

This view was taken by another Bench of this Court in C.A.C.A.R. Firm v. U. Maung Maung (4)  (1935) A.I.R. (Ran.) 133. and the law as stated therein is correct.

It is supported by the decisions of the Privy Council in Kalyanasundaram Pillai v. Karuppa Mooppanar (5)  54 1.A.. 89. and Venkatasubba Shrinivas v. Subba Rama (6),  I.L.R. 52 Bom, 313. though no reference is made to these decisions in the Rangoon case.

That is to say, whether insolvency supervenes or not the executant of a document has still the power to complete his transfer.

Looking at the case from another angle, it can be argued that the Provincial Insolvency Act is only concerned with fixing a period of limitation within which a petition is to be presented. 

Since registration is the only means by which publicity could be attached to a document it is arguable that the date of refistration is the crucial date for the purposes of an insolvency petition.

But the Privy Council cases show that registration is only a necessary solemnity and has nothing, to do with the transaction itself. 

The transaction is not suspended thereby. 

The Madras cases took the view they did because it was said that any other view would lead to fraud. 

But even under this view there is an equal room left open for fraud because a fraudulent insolvent can, after adjudication; still rogister a deed executed by him secretly prior to adjudication , and such a transaction cannot be set aside. 

The decision in this case should be based on the Privy Council decisions.

As the Lahore case said the event with which insolvency law is concerned is the act of insolvency.

It is not concerned with the law of registration as to which one has to look into the Transfer of Property Act and the Registration Act.

No appearance for the respondents. ]

စုံညီခုံရုံး၏စီရင်ချက်ကိုဦးဆောင်ရေးသားသောတရားသူကြီးချုပ်( Sir Ernest H . Goodman Roberts , Kt., Chief Justice )က၊စီရင်ထုံးစာမျက်နှာ၃၈၀၌အောက်ပါအတိုင်းအကြောင်းပြသည်-

[ The requirement of registration of a document is, in my opinion, an evidentiary requirement; an unregistered transfer is inchoate and is ineffective until registered. But it nevertheless exists and when registered operates from the date of its execution. ]

[ကျွန်ုပ်​၏သဘောထားအရဆိုရင်စာချုပ်စာတမ်းတရပ်ကိုမှတ်ပုံတင်ရန်လိုအပ်ခြင်းသည်သက်သေသက္ကာယရရှိရန်လိုအပ်ချက်ဖြစ်သည်။မှတ်ပုံမတင်သောလွှဲပြောင်းမှုသည်မပြီးပြတ်သေး။မှတ်ပုံတင်သည်အထိအကျိုးသက်ရောက်မှုမရှိ။သို့ရာတွင်စာချုပ်မှာမူ၊တည်လျက်ရှိသည်။မှတ်ပုံတင်သောအခါစာချုပ်သည်ချုပ်ဆိုသည့်နေ့မှအကျိုးသက်ရောက်သည်။]

မှတ်ပုံတင်ရန်လိုအပ်သော်လည်း၊စာချုပ်တရပ်သည်ချုပ်ဆိုသည့်နေ့ကစပြီးတည်ရှိလာသည်ဆိုခြင်းမှာအမှန်ဖြစ်သည်။

စာချုပ်စာတမ်းမှတ်ပုံတင်အက်ဥပဒေသာမရှိခဲ့လျင်၊ချုပ်ဆိုသောနေ့ကစတင်ပြီးသက်ဝင်လှုပ်ရှားမည်ဖြစ်သည်။

အဆိုပါပကတိအခြေအနေကို၊စာချုပ်စာတမ်းမှတ်ပုံတင်ဥပဒေပုဒ်မ၄၇ကအသိအမှတ်ပြုထားသည်။

မှတ်ပုံမတင်လျင်၊စာချုပ်သည်သက်ဝင်လှုပ်ရှားမည်မဟုတ်။

ထို့ကြောင့်မှတ်ပုံတင်သောနေ့ကျမှတကယ်အကျိုးသက်ရောက်သည်ဆိုသောအချက်ကိုအလေးပေးစဉ်းစားသွားစေသည်။

မှတ်ပုံတင်မှရောင်းချခြင်း၊ပေါင်နှံခြင်း၊အပိုင်ပေးခြင်းစသောလွှဲပြောင်းမှုများသည်၊သက်ဝင်လှုပ်ရှားခြင်းမှန်သော်လည်း၊ပုဒ်မ၄၉သည်အဆိုပါလွှဲပြောင်းမှုအထမြောက်ခြင်းကိုသာရည်ညွှန်းပြီး၊လွှဲပြောင်းမှုစတင်အကျိုးသက်ရောက်သောနေ့ကိုပုဒ်မ၄၇တွင်ပြဌာန်းထားသည့်အတွက်လွှဲပြောင်းသောနေ့ရက်သည်မှတ်ပုံတင်သောနေ့မဟုတ်ဘဲ၊စာချုပ်ချုပ်ဆိုသောနေ့ဖြစ်သည်ဆိုခြင်းမှာ၊အခြားမလိုသောအချက်များကိုထည့်သွင်းမစဉ်းစားလျင်၊ရှင်းရှင်းမြင်နိုင်သောအဖြေဖြစ်သည်။

တရားသူကြီးချုပ်ထောက်ပြသောမှတ်ပုံတင်ရခြင်း၏ရည်ရွယ်ချက်ကိုသတိမူမည်ဆိုလျင်၊12 Ran. 263အမှု၌မှတ်ပုံတင်ပါမှလွှဲပြောင်းမှုမြောက်သည်ဆိုသောပုဒ်မ၄၉ကိုအသားပေးလွန်းခြင်းလျော့ပါးသင့်သလောက်လျော့ပါးသွားပြီး၊ပုဒ်မ၄၇၏ကဏ္ဍမှန်ပေါ်လွင်လာမည်ဖြစ်သည်။

12 Ran. 263အမှု၌၊ပုဒ်မ၄၉သည်ရှေ့တန်းရောက်ပြီး၊ပုဒ်မ၄၇အားနောက်သို့တွန်းပို့ခဲ့သည်။

12 Ran. 263ပါသုံးသပ်ချက်အားရည်ညွှန်းပြီး၊စီရင်ထုံးစာမျက်နှာ၃၈၁နှင့်၃၈၂တို့၌တရားသူကြီးချုပ်ကအောက်ပါအတိုင်းဆက်လက်စိစစ်သည်-

[ The learned Judges who tried the case to which I have referred thought that, if the date of execution of the deed were to be the date of the commencement of the period, the insolvent in collusion with the creditor to whom he was giving a preference over other creditors might secretly execute a mortgage, and refrain from registering it till after the period specified in section 54 of the Provincial Insolvency Act; and a Madras decision to which we have been referred approaches the question from the same point of view.

In N.R.M.M.M. Muthiah Chettiar v. The Official Receiver of Tinnevelly District (1) 64 M L J 382 385. Mr. Justice Madhavan Nair says :

“If the time was to run from the date of execution of the document the object of section 54 could easily be frustrated."

This method of approaching to a solution of the question is a dangerous one. 

If the period of time is to run from the date of registration only, as the learned Advocate-General in his argument pointed out to us, the door would be left open to fraud just as much, if not more, as if the date were the date of execution.

If the decision in the case of U Ba Sein v. Maung San (2) (1934) I L R 12 Ran 263 be right it would seem that a fraudulent transfer registered after the petition was presented could not be set aside, for if the date of the transfer is to be the date of registration section 54 could, it would seem, have no application. In my opinion a consideration of the effect of the answer to this question does not really assist in coming to any conclusion as to the right

answer.

In Kalyanasundaram Pillai v. Karuppa Mooppanar (1) (1926) 54 I.A. 89, 95 I.L.R. 50 Mad. 193. Lord Salvesen quoted with approval the decision of a Full Bench of the Bombav High Court in Atmaram Sakharam v. Vaman Janardhan (2), (1924) I.L.R. 49 Bom. 388. and pointed out that the decision there was cörrectly expressed in the headnote :

“Where the donor of immovable property has handed over to the done an instrument of gift duly executed and attested; .and the gift has been accepted by the done, the donor has no power to revoke the gift prior to the registration of the instrument.”

See also Venkatasubba Shrinivas Hegde v. 'Subba Rama Hegde (3) (1928) I.L.R. 52 Bom. 313. and further decisions there cited. 

It' appears from the judgment of Lord Salvesen that while registration is a necessary solemnity in order to the enforcement of a gift of immovable property, it does not suspend the gift until registration actually takes piace: nor does registration depend upon the consent of the donor, but is the act of an officer appointed by law for the purpose who is obliged to register the deed if the necessary formalities have been complied with.

In my opinion the requirement of registration is a requirement of form only: the Act looks not to the reality of the agreement between the parties but to the form in which that agreement is expressed: once the form has been supplied the reality of the transaction receives acknowledgment. 

And, accordingly, in my opinion, the period of three months referred to in section 54 of the Provincial Insolvency Act begins to run from the date of execution of the transfer provided it has been properly registered within the specified time.]

[ကျွန်ုပ်ရည်ညွှန်းသောအမှုကိုစီရင်ကြသောတရားသူကြီးများကစာချုပ်ချုပ်ဆိုသည့်နေ့ရက်ကိုအခင်းဖြစ်ကာလ(မှတ်ချက်။ ။သုံးလ)အစပြုသည့်နေ့ရက်အဖြစ်ကောက်ယူခဲ့လျှင်၊လူမွဲသည်အခြားမြီရှင်များထက်ဦးစားပေးရသည့်မြီရှင်နှင့်ပူးပေါင်းကာအပေါင်စာချုပ်ကိုတိတ်တဆိတ်ချုပ်ဆိုပြီး၊မြန်မာနိုင်ငံအင်ဆော်လဝင်စီအက်ဥပဒေပုဒ်မ၅၄တွင်သတ်မှတ်ထားသောကာလကုန်ဆုံးသည်အထိမှတ်ပုံမတင်ပဲနေနိုင်လိမ့်မည်ဟုတွေးထင်ကြသည်။ကျွန်ုပ်ရည်ညွှန်းခဲ့သည့်မဒရပ်ဆုံးဖြတ်ချက်တရပ်ကလည်းအခင်းဖြစ်ပြဿနာကိုဤရှုဒေါင့်မှချဉ်းကပ်သည်။

60 Mad. L. J.382( 385 )အမှုတွင်တရားသူကြီးက"အချိန်ကာလသည်စာချုပ်ချုပ်ဆိုသည့်နေ့မှအစပြုလျှင်ပုဒ်မ၅၄​၏ရည်ရွယ်ချက်မှာလွယ်လွယ်ပျက်ပြားသွားနိုင်သည်”ဟုအကြောင်းပြသည်။

အခင်းဖြစ်ပြဿနာအတွက်အဖြေရရှိရန်ချဉ်းကပ်သည့်ဤနည်းလမ်းသည်အလွန်အန္တရာယ်များသည်။

ပညာရှိရှေ့နေချုပ်ကမိမိ​၏လျှောက်လဲချက်၌ကျွန်ုပ်တို့အားထောက်ပြထားသည့်အတိုင်း၊အချိန်ကာလကိုမှတ်ပုံတင်သည့်နေ့ရက်မှသာစတင်ရေတွက်ရန်ဖြစ်လျှင်အခင်းဖြစ်နေ့ရက်သည်စာချုပ်ချုပ်ဆိုသည့်နေ့ဖြစ်သည့်နည်းတူလိမ်လည်လှည့်ဖြားနိုင်ရန်လမ်းဖွင့်ပေးရာရောက်ပေလိမ့်မည်။ 

12 Ran. 263 အမှု၌ချမှတ်သောဆုံးဖြတ်ချက်မှန်ကန်ပါမူလျှောက်လွှာ(မှတ်ချက်။ ။လူမွဲအဖြစ်ကြေညာပေးရန်လျှောက်လွှာ)တင်သွင်းပြီးနောက်မှတ်ပုံတင်သောလိမ်လည်လှည့်ဖြားလွှဲပြောင်းခြင်းကိုပယ်ဖျက်နိုင်မည်မဟုတ်။အကြောင်းမူလွှဲပြောင်းသည့်နေ့ရက်သည်မှတ်ပုံတင်သည့်နေ့ဖြစ်ခဲ့ပါလျှင်ပုဒ်မ၅၄နှင့်သက်ဆိုင်မည်မဟုတ်။ကျွန်ုပ်​၏အမြင်အရဆိုလျှင်ဤပြဿနာ​၏အဖြေ​၏အကျိုးသက်ရောက်မှုသည်အဖြေမှန်ထုတ်ယူရာ၌အမှန်တကယ်အကူအညီရရှိစေခြင်းမရှိ။]