ဖြစ်ရပ်မှန်အားလွှမ်းခြုံခြင်းမရှိသည့်အရေးယူလောက်သောဥပဒေပြဿနာ

ဆရာကြီးဦးမြသင်ကြားပို့ချချက်များ

ဆွေးနွေးလျက်ရှိသော၊ 2001 BLR 290 ( S A B )အမှုတွင်၊မိသားစုစီမံမှုပြုသောအမွေရှင်ဦးမောင်မြသက်ရှိထင်ရှားရှိနေသဖြင့်၊ထိုစီမံမှုမှတ်ပုံတင်စာချုပ်အရ၊တရားလိုမသန်းသန်းချိုကအရေးဆိုခွင့်မရှိပါဘဲလျက်၊၎င်း​၏ရှေ့နေသည်အခြေခံမှစ၍လွဲမှားသောအဆိုကိုရေးခဲ့သည်ဟုဆိုရပါမည်။

စွဲဆိုထားပြီးသောအမှုမှပထမစာချုပ်အရ၊ရရန်ရှိသည့်အစု၆ပုံ၁ပုံကိုခွဲဝေပေးရန်ဆက်လက်အရေးဆိုရန်ဖြစ်သည်။

နောက်အမှု၌တရားပြိုင်ဘက်မှထုချေသည့်အတိုင်းဒုတိယစာချုပ်အရတရားစွဲဆိုရန်အကြောင်းပေါ်ပေါက်ခြင်းရှိမရှိပဏာမငြင်းချက်ထုတ်နုတ်င်္ပြးတရားစွဲဆိုခွင့်မရှိဟူ၍လည်းကောင်း၊ပထမစာချုပ်အရတရားလိုအား၆ပုံ၁ပုံသောအစုကိုခွဲဝေပေးရန်တရားစွဲဆိုရန်ဖြစ်ကြောင်းဆုံးဖြတ်ပါလျှင်၊တိုတောင်းသောအချိန်ကာလအတွင်းအမှုပြီးပြတ်နိုင်သည်။

တရားရုံးချုပ်အထိ၆နှစ်ကြာရန်အကြောင်းမရှိ။

စာချုပ်စာတမ်းများအရဆုံးဖြတ်နိုင်သောအမှုမျိုးဖြစ်သည်။

မရှင်းသောပြဿနာ

မရှင်းသောပြဿနာတရပ်ရှိသေးသည်။

စီရင်ထုံးစာမျက်နှာ၂၉၆တွင်၊မသန်းသန်းချိုကစုစုပေါင်းငွေ၁၂၆၁၈၇၅/-ကို၊တရားပြိုင်များထံမှရလိုကြောင်းအဆိုပြုသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊စီရင်ထုံးစာမျက်နှာ၃၀၁တွင်လည်းကောင်း၊စုစုပေါင်းငွေကျပ်၁၂၆၁၈၇၅/-ကိုရလိုကြောင်းအဆိုပြုဖော်ပြစွဲဆိုခြင်းဖြစ်သည်ဟုဖော်ပြထားသည်။

စွဲဆိုသောအမှုမှာအမွေစီမံခန့်ခွဲပေးစေလိုမှုလား၊ငွေရလိုမှုလားမရှင်းပါ။

စီရင်ထုံးပါဖော်ပြချက်များအရဆိုလျှင်၊ပစ္စည်းခွဲဝေပေးစေလိုမှုဖြစ်ဟန်တူသည်။

နဂါးဆေးတိုက်ဆေးကုသခြင်းလုပ်ငန်း၊ဆေးဝါးထုတ်လုပ်ခြင်းလုပ်ငန်းတို့မှအကျိုးအမြတ်များတောင်းဆိုခြင်းကြောင့်ပြဿနာများပေါ်ပေါက်ဟန်တူသည်။

တရားစွဲဆိုရန်အကြောင်းများသည်ရိုးရိုးစင်းစင်းဖြစ်ဟန်တူသည်။

မှတ်ပုံတင်စာချုပ်အမှတ်၁၅/၈၀အရပူးတွဲပိုင်ပစ္စည်းများကိုခွဲဝေပေးရန်ဖြစ်သည့်တရားစွဲဆိုရန်အကြောင်းကတခု၊မှတ်ပုံတင်စာချုပ်အမှတ်၄၅/၈၆အရ၊ရရန်ရှိသည်များကိုတောင်းဆိုသောတရားစွဲဆိုရန်အကြောင်းကတခု၊စုစုပေါင်းတရားစွဲဆိုရန်အကြောင်းနှစ်ရပ်အရတရားစွဲဆိုသောအမှုဖြစ်ပုံပေါ်သည်။

မှန်လျှင်အဆက်အစပ်မရှိသောတရားစွဲဆိုရန်အကြောင်းများဖြစ်ပါလိမ့်မည်။

တရားစွဲဆိုရန်အကြောင်းနှစ်ရပ်ကိုပူးတွဲစွဲဆိုကြောင်းတရားပြိုင်ဘက်မှမထုချေသဖြင့်၊တရားမကျင့်ထုံးဥပဒေအမိန့်၂၊နည်း၇အရ၊ကန့်ကွက်ခြင်းကိုစွန့်ပယ်သည်ဟုမှတ်ယူရန်ဖြစ်သည်။

စာချုပ်များပါအကြောင်းအရာများကိုစီရင်ထုံးတွင်အပြည့်အစုံဖော်ပြပါက၊အမှုအကြောင်းပို၍နားလည်ရန်အကြောင်းရှိပါသည်။

10 Ran 124 ( D B )

Maung Ohn Khin and others  v.  U Nyo .

Before Sir Arthur Page , Kt. , Chief Justice , and Mr . Justice Cunliffe .

အမှုတွင်၊အခြေခံစွဲဆိုသောစာချုပ်ပါအကြောင်းအရာများကိုအစမှအဆုံးဖော်ပြသဖြင့်ဖြစ်ရပ်ကိုနားလည်သဘောပေါက်စေသည်။သို့မဟုတ်ပါက၊အမှုဖြစ်စဉ်ကိုပင်နားမလည်နိုင်လောက်အောင်ရှုပ်ထွေးသည်ကိုတွေ့မြင်နိုင်သည်။

စီရင်ထုံးစာမျက်နှာ၂၉၄နှင့်၂၉၅တွင်ဖော်ပြထားသော၊တရားလို​၏ရှေ့နေလျှောက်လဲချက်မှန်ကန်ခဲ့လျှင်၊အပိုင်ပေးစာချုပ်အမှတ်၁၅/၈၀အရအပိုင်ရသူများမှာဦးတင့်ဆွေ၊ဒေါ်ကြည်ဝင်း၊မခင်မြတ်ဆွေ၊ဦးမြတ်စိုး(တရားပြိုင်များ)၊ကွယ်လွန်သူမောင်သိမ်းဆွေ(တရားပြိုင်ဒေါ်တင်တင်ဝင်း​၏ခင်ပွန်း)နှင့်ကွယ်လွန်သူမောင်ဇော်လင်း(တရားလိုမသန်းသန်းချို​၏ခင်ပွန်း)တို့ဖြစ်ပြီး၊အချင်းဖြစ်အပိုင်ပေးသောပစ္စည်းများမှာ၎င်းတို့အမည်ပေါက်လျက်ရှိသည်။

အပိုင်ပေးစာချုပ်ကိုအကြောင်းပြုပြီး၎င်းတို့အမည်ပေါက်သွားဟန်တူသည်။

အပိုင်ပေးစာချုပ်ကိုချုပ်ဆိုခြင်းနှင့်အပိုင်ရသူတို့အမည်ပေါက်လျက်ရှိခြင်း(မှန်ခဲ့လျှင်)တို့ကိုမျက်ကွယ်ပြုကာ၊မှတ်ပုံတင်စာချုပ်အမှတ်၄၅/၈၆တွင်ထိုပစ္စည်းများကိုထည့်သွင်းစီမံခန့်ခွဲခဲ့ဟန်တူသည်။

သို့ဖြစ်၍လည်းတရားပြိုင်များဘက်မှပဋိညာဉ်အက်ဥပဒေပုဒ်မ၆၂ကိုရှေ့တန်းတင်သည်။

ထိုဥပဒေပြဿနာကိုမူလတရားရုံး၊တရားရုံးချုပ်နှင့်တရားရုံးချုပ်ခုံရုံးတို့မျက်​ခြည်ပြတ်သွားပုံပေါ်သည်။

ဖြစ်ရပ်မှန်အားလွှမ်းခြုံခြင်းမရှိသည့်အရေးယူလောက်သောဥပဒေပြဿနာကိုထုတ်သည်။

ထိုပြဿနာကိုဆုံးဖြတ်သောအထူးအယူခံခုံရုံးက၊တရားမကျင့်ထုံးဥပဒေအမိန့်၆၊နည်း၁၇​၏အဓိပ္ပာယ်အရ၊အမှုသည်တို့အချင်းချင်းအငြင်းပွားသည့်ပြဿနာအမှန်ကိုလွှမ်းခြုံမိအောင်၊အရေးယူလောက်သောဥပဒေပြဿနာကိုပြင်ဆင်ကြားနာဆုံးဖြတ်သင့်သည်။

ထုံးသာဓကကို၊ 8 LBR 501 ( F B )အမှုတွင်တွေ့မြင်နိုင်သည်။

ရှေ့နေများထံမှဥပဒေအကူအညီပြည့်ပြည့်စုံစုံရရန်မမျှော်လင့်နိုင်ခြင်းကြောင့်၊မျက်မှောက်ခေတ်အမြင့်ဆုံးတရားရုံးသည်၊အမှန်ကိုတရားစီရင်နိုင်ရန်အလို့ငှာ၊ယခင်တရားလွှတ်တော်ချုပ်ထက်ပင်ဥပဒေအရာတွင်သာ၍ကျွမ်းကျင်ရန်လိုကြောင်း၊ဤအမှုကသာဓကအဖြစ်ညွှန်ပြလျက်ရှိပါသည်။