A I R ( 1951 ) Hyderabad 55

 ဆရာကြီးဦးမြသင်ကြားပို့ချချက်များ

ကြားဖြတ်အမိန့်တရပ်ကိုမကျေနပ်၍တရားရုံးချုပ်သို့ပြင်ဆင်မှုတင်ဆဲတွင်အမှုသည်တဦးဦးကွယ်လွန်သဖြင့်တရားဝင်ကိုယ်စားလှယ်ထည့်ပြီးနောက်ပြင်ဆင်မှုကိုဆုံးဖြတ်ပြီးအမှုတွဲကိုမူလတရားရုံးသို့ပြန်ပို့သောအခါတွင်ဖြစ်စေ၊အယူခံအတောအတွင်းအမှုသည်တဦးဦးကွယ်လွန်သဖြင့်တရားဝင်ကိုယ်စားလှယ်ထည့်သွင်းဆုံးဖြတ်ပြီးနောက်၊အမှုကိုပြန်လည်စစ်ဆေးစေရန်မူလတရားရုံးသို့ပြန်ပို့သောအခါတွင်ဖြစ်စေ၊မူလမှုတွင်တရားဝင်ကိုယ်စားလှယ်ထည့်ရန်လိုပါသလား?

တရားဝင်ကိုယ်စားလှယ်ထည့်ပေးရန်လျှောက်ထားသည့်အချိန်တွင်ကာလစည်းကမ်းသတ်ကျော်ပါကမည်သို့ဆောင်ရွက်ရမည်လဲ?

ယင်းပြဿနာကိုစီရင်ထုံးနှစ်ခုတွင်အဆုံးအဖြတ်ပေးဖူးပါသည်။

၁၉၆၃ မတစ ၉၅၆

ဒေါ်ချစ်ခင်(သေသူဦးဘိုးဒေါင်း၏တရားဝင်ကိုယ်စားလှယ်)

                                         နှင့်

ဒေါ်လှမေပါ၂

တရားသူကြီးချုပ်ဦးဘိုကြီးရှေ့တွင်

အမှုတွင်မူလတရားရုံး၏ကြားဖြတ်အမိန့်တခုနှင့်ပတ်သက်၍တရားပြိုင်သည်ယင်းတရားလွှတ်တော်၌စောဒက(ပြင်ဆင်မှု)ဝင်နေစဉ်တွင်၊၁၄-၁၁-၆၁နေ့၌သေဆုံးခဲ့သည်။

တရားလွှတ်တော်ကိုဆက်ခံသောယခင်တရားရုံးချုပ်ကထိုစောဒကမှုကိုပယ်ပြီးနောက်မူလတရားရုံးသည်၁၁-၆-၆၂နေ့တွင်အမှုတွဲကိုပြန်လည်ရရှိရာ၊၁၄-၆-၆၂နေ့၌တရားလိုများအားအကြောင်းကြားလိုက်သည်။

၁၁-၇-၆၂နေ့၌တရားလိုတို့ကကွယ်လွန်သူတရားပြိုင်၏တရားဝင်ကိုယ်စားလှယ်များကိုအမှုတွင်ထည့်သွင်းပေးရန်လျှောက်ထားရာမူလတရားရုံးကခွင့်ပြုသဖြင့်ထိုအမိန့်ကိုတရားရုံးချုပ်တွင်စောဒကဝင်သောအခါတရားရုံးချုပ်က”ယခုကဲ့သို့အမိန့်မျိုးကိုစောဒကဝင်နိုင်သည်ထားဘိဦး၊တရားလွှတ်တော်သို့မူလတရားရုံးကစောဒကဝင်သည့်အချိန်အတွင်းမူလတရားရုံး၌အမှုတွဲမရှိ၊ထိုရုံးကလည်းမည်သို့မျှဆောင်ရွက်ခြင်းမပြုနိုင်သည်ဖြစ်ရကားတရားရုံး၌မူလတရားပြိုင်၏တရားဝင်ကိုယ်စားလှယ်များကိုအမှုသည်အဖြစ်ထည့်သွင်းလျှောက်ထားခြင်းမဖြစ်နိုင်ပေ”ဟုသုံးသပ်၍မူလတရားရုံး၏အမိန့်ကိုအတည်ပြုသည်။

1967 BLR ( C C ) 1

U Kyaw Hla  v. Ko Tun Kyine and four others

Before U Kyaw Zan U , J .

အမှုတွင်ဦးကျော်လှ၏ဇနီးဒေါ်ညိုက၊ကိုထွန်းကြိုင်တို့အပေါ်သီးခြားသက်သာခွင့်အက်ဥပဒေပုဒ်မ၉အရတရားစွဲဆိုသည်။

ထိုအမှုကိုမစွဲဆိုမီကိုထွန်းကြိုင်တို့ကဒေါ်ညိုအပေါ်အချင်းဖြစ်ပစ္စည်းကိုလက်ရှိပိုင်ဆိုင်ကြောင်းထင်ရှားစေမှုတမှု၊ဒေါ်ညိုအမှုစွဲဆိုပြီးနောက်အခြားအမှုတမှုစွဲဆိုသည်။

မူလတရားရုံးကကိုထွန်းကြိုင်စွဲဆိုသောအမှုများပြီးပြတ်သည်အထိ၊ဒေါ်ညိုစွဲဆိုသောအမှုကိုတရားမကျင့်ထုံးဥပဒေပုဒ်မ၁၀အရ၁၈-၁၂-၆၄နေ့တွင်ဆိုင်းငံ့ထားလိုက်သည်။

ဒေါ်ညိုကထိုအမိန့်ကိုမကျေနပ်သဖြင့်ခရိုင်တရားမရုံးသို့၂၆-၁၂-၆၄နေ့တွင်ပြင်ဆင်မှုလျှောက်သည်။

(ခရိုင်တရားမရုံးတွင်တရားမပြင်ဆင်မှုအာဏာမရှိပါဘဲလျက်ခရိုင်တရားမတရားသူကြီးကလက်ခံအဆုံးအဖြတ်ပေးခြင်းမှာမှားယွင်းသည်။)

၁၇-၁-၆၅နေ့တွင်ဒေါ်ညိုကွယ်လွန်ရာခင်ပွန်းဦးကျော်လှကမိမိအားတရားဝင်ကိုယ်စားလှယ်အဖြစ်ထည့်သွင်းပေးရန်၅-၂-၆၅နေ့တွင်လျှောက်ထားသည်။

ပြင်ဆင်မှုပြီးပြတ်ပြီးနောက်ဒေါ်ညိုစွဲဆိုသောအမှုကိုပြန်ပို့လိုက်ရာမူလတရားရုံးသို့၂၄-၅-၆၅နေ့တွင်ရောက်သည်။

ထိုနေ့မှာပင်ဦးကျော်လှကတရားဝင်ကိုယ်စားလှယ်အဖြစ်ထည့်သွင်းပေးရန်လျှောက်ထားသည်။

အောက်ရုံးများက၊ကာလစည်းကမ်းသတ်ကျော်လွန်သည်ဟုဆိုကာအမှုရပ်စဲကြောင်းဆုံးဖြတ်သည်။

ယခင်တရားရုံးချုပ်သို့တင်သွင်းသော၊၁၉၆၆ခုနှစ်တရားမဒုတိယအယူခံမှုအမှတ်၁၇(၁၉၆၇ မတစ စာ-၁၌၊၁၉၆၆ခုနှစ်တရားမပထမအယူခံမှုအမှတ်၁၇ဟုမှားယွင်းဖော်ပြထားသည်။)တွင်အယူခံဝင်သည်။

အဆိုပါအယူခံတွင်ချမှတ်သောစီရင်ချက်ကို၊၁၉၆၇ မတစ စာ-၁တွင်ထုံးပြုသည်။

တရားရုံးချုပ်ကအောက်ပါအတိုင်းဆုံးဖြတ်သည်-

“The application for substitution as heir and legal representative of the decased plaintiff was made on the day the proceedings were received back from the District Court by the trial court. The application therefore falls under Order 22 , Rule 9(2) of the Code of Civil Procedure , and should have been admitted after the period of limitation by the trial Court under S. 5 of the Limitation Act.”

အထက်ပါအမှုနှစ်မှုလုံးတွင်၊ A. I. R. ( 1951 ) Hyderabad 55 ကိုကိုးကားထားကြောင်းတွေ့ရပါသည်။

A. I. R. ( 1951 ) Hyderabad 55 

Venkat Narsimhan Reddy V. Konda Reddy (deceased) and others 

အမှုတွင်အောက်ပါအတိုင်းထုံးဖွဲ့ထားပါသည်-

“…………..Where the defendants in the suit go in revision against interlocutory orders in the suit , the suit cannot be said to be pending in the original Court and therefore no question of substitution of legal representative of the deceased would arise in the original Court. Where, therefore, one of the applicants in revision dies during the pendency of the revision and his name is struck off and the revision allowed in respect of the remaining applicants, and the case sent back to the original Court for trial on merits, an application for substitution of the legal representative of the deceased is maintainable in the original Court within reasonable time. In such a case no question of limitation entailing abatement can arise.”

အထက်ပါစီရင်ထုံး၏မြန်မာဘာသာပြန်ဆိုချက်မှာအောက်ပါအတိုင်းဖြစ်သည်-

(အမှုတမှုကိုအယူခံတရားရုံးသို့ပို့လိုက်သည်နှင့်တပြိုင်နက်ယင်းအမှုသည်စီရင်လျက်ရှိသောတရားရုံးတွင်စစ်ဆေးဆဲအမှုမဟုတ်တော့။အမှုတွင်ချမှတ်သောကြားဖြတ်အမိန့်များကိုတရားပြိုင်ကပြင်ဆင်မှုတက်သောအခါအမှုသည်မူလတရားရုံးတွင်စစ်ဆေးဆဲဖြစ်သည်ဟုမပြောနိုင်တော့ချေ။သို့ဖြစ်၍မူလတရားရုံးတွင်ကွယ်လွန်သူအမှုသည်နေရာ၌တရားဝင်ကိုယ်စားလှယ်ထည့်ရန်ပြဿနာမပေါ်ပေါက်တော့ချေ။ထို့ကြောင့်ပြင်ဆင်မှုလျှောက်ထားဆဲတွင်လျှောက်ထားသူတဦးကွယ်လွန်သဖြင့်၎င်း၏အမည်ကိုပယ်ဖျက်လိုက်ပြီးနောက်ပြင်ဆင်မှုကိုကျန်လျှောက်ထားသူများနှင့်စပ်လျဉ်းသမျှခွင့်ပြုပြီးအမှုကိုအမှုသွားအမှုလာအရအဆုံးအဖြတ်ပေးရန်မူလတရားရုံးသို့ပြန်ပို့လိုက်သည့်အခါကွယ်လွန်သူ၏တရားဝင်ကိုယ်စားလှယ်ကိုထည့်သွင်းပေးရန်လျှောက်လွှာကိုသင့်တော်သည့်အချိန်အတွင်းတင်သွင်းနိုင်သည်။ယင်းအချက်တွင်အမှုရပ်စဲမှုပေါ်ပေါက်စေသောကာလစည်းကမ်းသတ်ပြဿနာမပေါ်ပေါက်နိုင်။)

အမှုတွဲမူလတရားရုံးသို့ပြန်ရောက်သောအခါပြင်ဆင်မှု၊အယူခံမှုအတွင်းကွယ်လွန်သွားသောအမှုသည်နေရာတွင်တရားဝင်ကိုယ်စားလှယ်ကိုထည့်သွင်းပေးရန်လျှောက်ထားရန်လိုအပ်သည်။

အထက်တရားရုံးကတရားဝင်ကိုယ်စားလှယ်ထည့်သွင်းခဲ့ခြင်းသည်ပြင်ဆင်မှု၊အယူခံမှုတွင်ထည့်သွင်းခြင်းဖြစ်သည်။

ထိုသို့ထည့်သွင်းရုံမျှဖြင့်မူလမှုတွင်တရားဝင်ကိုယ်စားလှယ်အဖြစ်ထည့်သွင်းပေးရာမရောက်နိုင်ချေ။

A. I . R. ( 1951 ) Hyderabad 55 တွင်သင့်တော်သည့်အချိန်အတွင်းလျှောက်ထားနိုင်သည်ဟုဖော်ပြထားသည်။

မူလတရားရုံးသို့အမှုတွဲရောက်ပြီးနောက်ရက်ပေါင်း(၉၀)အတွင်းလျှောက်ထားသင့်ပါသည်။

1967 BLR ( C C ) 1

U Kyaw Hla v. Ko Tun Kyine and four others

Before U Kyaw Zan U , J.

အမှုတွင်စည်းကမ်းသတ်ကာလကုန်လွန်မှတင်သွင်းသောတရားဝင်ကိုယ်စားလှယ်ထည့်သွင်းပေးရန်လျှောက်လွှာကိုအမိန့်၂၂၊နည်း၉(၂)အရလျှောက်လွှာအဖြစ်သဘောထား၍တရားဝင်ကိုယ်စားလှယ်ထည့်သွင်းသင့်မသင့်စဉ်းစားဆုံးဖြတ်သင့်သည်ဟုထုံးဖွဲ့ထားပါသည်။

အမှုရပ်စဲခြင်းကိုပယ်ဖျက်ရန်နှင့်တရားဝင်ကိုယ်စားလှယ်ထည့်သွင်းပေးရန်လျှောက်ထားခြင်းတို့သည်သီးခြားကိစ္စဖြစ်ပါ၍အထက်ပါစီရင်ထုံးကိုဘဝင်မကျပါ။

သို့ရာတွင်စီရင်ထုံးများကိုတရားရုံးချုပ်တရားသူကြီးမှအပစောဒကတက်ခွင့်မရှိ၍(တရားရုံးချုပ်တရားသူကြီးတဦးသည်ပင်လျှင်၊၂-၃-၅-၇ဦးပါသောခုံရုံးများ၏ဆုံးဖြတ်ချက်တို့ကိုလိုက်နာရန်တာဝန်ရှိပါသည်။)အောက်ရုံးများကလိုက်နာရန်ဖြစ်သည်။