5 LBR 163 ( F B )

 ဆရာကြီးဦးမြသင်ကြားပို့ချချက်များ

ဆွေးနွေးလျက်ရှိသောအမှုတွင်၊အောက်မြန်မာပြည်မြို့နှင့်ကျေးရွာများအက်ဥပဒေပုဒ်မ၄၁( ခ )ပါဥပဒေကိုအခွင့်အာဏာမရှိဘဲပြဌာန်းထားသည်ဟု၊တရားရုံးများကဆုံးဖြတ်ရာမှ၊ပုဒ်မ၄၁( ခ )မှာပြဌာန်းချက်များအဖြစ်မှ၊၁၉၄၅ခုနှစ်တွင်ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့သည်ကိုဥပဒေပညာရှင်တိုင်းသိအပ်သည်။

5 LBR 163 ( F B )

J. Moment v. The Secretary of State for India in Council.

Before Sir Charles Fox , Chief Judge , Mr. Justice Hartnoll , Mr. Justice Robinson , and Mr. Justice Parlett.

အမှုတွင်၊တရားဝန်ကြီးချုပ် Mr. Fox ၏ဦးဆောင်စီရင်ချက်သည်၊စာမျက်နှာ၁၆၄နောက်ဆုံးစာပိုဒ်မှစာမျက်နှာ၁၇၁အထိဖြစ်သည်။

တရားဝန်ကြီး Mr. Hartnoll ၏စီရင်ချက်သည်၊စာမျက်နှာ၁၇၁ပထမစာပိုဒ်မှ၊စာမျက်နှာ၁၇၇အလယ်အထိရှည်သည်။

စတုတ္ထတရားဝန်ကြီး Mr. Parlett ၏စီရင်ချက်သည်၊စာမျက်နှာ၁၈၀မှစာမျက်နှာ၁၈၁အထိ၊နှစ်မျက်နှာရှည်သည်။

၎င်းတို့သုံးဦး( Mr. Fox , Chief Judge , Mr. Justice Hartnoll , Mr. Justice Parlett )က၊ပုဒ်မ၄၁( ခ )ကို၊ဥပဒေပြုအဖွဲ့ကအခွင့်အာဏာမရှိဘဲပြဌာန်းသည်ဟုဆုံးဖြတ်သည်။

သဘောထားကွဲလွဲသောတတိယတရားဝန်ကြီး Mr. Robinson ၏စီရင်ချက်သည်၊စာမျက်နှာ၁၇၇အလယ်မှစပြီး၊စာမျက်နှာ၁၈၀အစတွင်ဆုံးသည်။

နှစ်ဖက်အမြင်ကိုဖတ်ရ၍ဥပဒေအမြင်ကိုကျယ်စေသည်။

မည်မျှခက်ခဲနက်နဲသည်ကိုတွေ့ပါသည်။

တတိယတရားရုံးချုပ်တရားဝန်ကြီး Mr. Justice Robinson( ဟိုက်ကုတ်လွှတ်တော်ကိုတည်ထောင်သောအခါပထမဆုံးတရားဝန်ကြီးချုပ်အဖြစ်ခန်အပ်ခံရသည်)အယူခံတရားလိုဘက်မှတင်ပြသောအကြောင်းပြချက်( ၄ )ချက်ကို၊စီရင်ထုံးစာမျက်နှာ၁၇၇တွင်အောက်ပါအတိုင်းဖော်ပြထားသည်-

“ It is argued that it is ultra vires on four grounds. First , because it is contrary to the provisions of section 46 of the Government of India Act of 1833. That section refers to abolishing Courts established by his Majesty’s charters. There is no such abolition that I can see , as the section refers to total abolition.

Next, it was urged that it affected the provisions of the High Court Acts of 1861, as appeals lay to the High Court of Calcutta and the provisions had the result of taking away those appeals. The fallacy of this argument is pointed out in Premshankar Raghunathji v. Government of Bombay( 5 ) and in The Collector of Thana v. Bhaskar Mahadev Sheth( 6 ), and I need not add anything to the reasons therein given.

Next, it was argued that the effect of this clause was to infringe on the prerogative of the Crown by taking away a right of appeal to the Privy Council. There is no force whatever in this plea. The appeal to the Privy Council is a statutory right and the right of the subject to petition His Majesty is in no way touched.

Lastly, it is said that the clause affects the provisions of the Government of India Act , 1858 , and this argument raises a very difficult question and requires the most serious consideration. “