7 LBR 10 ( P C )

ဆရာကြီးဦးမြသင်ကြားပို့ချချက်များ

အစိုးရကတရားရုံးချုပ်၏အဆုံးအဖြတ်ကို-

7 LBR 10 ( P . C )

The Secretary of State for India in Council v. J. Moment.

Before the Lord Chancellor , Lord Macnaghten , Lord Atkinson , Lord Moulton , Sir John Edge and Mr. Ameer Ali.

အမှုတွင်အယူခံဝင်ရာပရီဗီကောင်စီက၁၈၅၈ခုနှစ်၊အိန္ဒိယအစိုးရအက်ဥပဒေကအိန္ဒိယနိုင်ငံအစိုးရ(ထိုစဉ်ကမြန်မာနိုင်ငံသည်အိန္ဒိယနိုင်ငံ၏ပြည်နယ်တခုသာဖြစ်သည်။၁၈၉၈ခုနှစ်၊အက်ဥပဒေ၄အရတဦးတယောက်ကမြေပေါ်ရှိအခွင့်အရေးကပ်ပါသောအမှုကိုတရားရုံးတွင်တရားစွဲခွင့်အားဥပဒေပြုအာဏာပိုင်ကရုပ်သိမ်းခြင်းမပြုနိုင်၊ပုဒ်မ၄၁( ခ )သည်ဥပဒေပြုအာဏာပိုင်ဥပဒေပြုခွင့်ဘောင်ကိုကျော်သည်(နားလည်စိမ့်သောငှါအကြမ်းဖျင်းဘာသာပြန်ချက်ဖြစ်သည်။)ဟုအောက်ပါအတိုင်းထုံးဖွဲ့သည်-

“ Under the provisions of section 65 of the Government of India Act , 1858 , the Government of India is precluded from such legislation as takes away the right of any person to proceed against it in a Civil Court in a case involving a right over land.

Section 41 ( b ) of the Burma Town and Village Lands Act( IV of 1898 ) was held to be ultra virse. “

ပရီဗီကောင်စီ၊စီရင်ချက်သည်စာနှစ်မျက်နှာသာသာလိုရင်းတိုရှင်းဖြစ်သဖြင့်စာဖတ်သူတိုင်းဖတ်သင့်သည်။

တရားရုံးချုပ်ကအချင်းဖြစ်ပြဿနာကိုစိစစ်ပြပုံထက်ပို၍ရှင်းသည်ကိုတွေ့မြင်နိုင်သည်။

ပရီဗီကောင်စီ၊စီရင်ထုံးစာမျက်နှာ၁၂နှင့်၁၃တွင်-

“ Their Lordship(ပရီဗီကောင်စီများ) are of opinion that the effect of section 65 of the Act of 1858 was to debar the Government of India from passing any Act which could prevent a subject from suing the Secretary of State in Council in a Civil Court in any case in which he could have similarly sued the East India Company. They think that the words cannot be construed in any different sense without reading into them a qualification which is not there , and which may well have been deliberately omitted. The Section is not, like the two which follow it, a merely transitory Section. It appears, judging from the language employed, to have been inserted for the purpose of making it clear that the subject was to have the right for so suing and was to retain that right in the future, or at least until the British Parliament should take it away. It may well be that the Indian Government can legislate validly about the formalities of procedure so long as they preserve the substantial right of the subject to use the Government in the Civil Courts like any other defendant, and do not violate the fundamental principle that the Secretary of State, seven as representing the Crown, is to be in no position different from that of the old East India Company.”ဟူ၍လည်းကောင်း-

စီရင်ထုံးစာမျက်နှာ၁၃တွင်-

“ It is whether the Government of India can by legislation take away the right to proceed against it in a Civil Court in a case involving right over land. Their Lordships have come to the clear conclusion that the language of section 65 of the Act of 1858 renders such legislation ultra vires.”

ဟူ၍လည်းကောင်းအကြောင်းပြသည်။

အထက်ပါစီရင်ထုံးခေါင်းစီးထက်ပို၍ရှင်းသည်ဟုစာရေးသူခံစားမိပါသည်။

ဥပဒေတရပ်သည်ဥပဒေပြုအဖွဲ့၏အခွင့်အာဏာကိုကျော်သဖြင့်ခိုင်လုံမှုမရှိဟုတရားရုံးကဆုံးဖြတ်ခွင့်ရှိကြောင်းအထင်ရှားဆုံးသောစီရင်ထုံးဖြစ်သည်။

စီမံခန့်ခွဲရေးအဖွဲ့အစည်း၏အဆုံးအဖြတ်သည်ဥပဒေနှင့်ညီမညီတရားရုံးကစီရင်ခွင့်ရှိသည်မှာယုံမှားဖွယ်မရှိနိုင်။