10 LBR 326, UBR ( 1914-1916 ) 119, 9 Ran 354 စီရင်ထုံးများအကြောင်း

ဆရာကြီးဦးမြသင်ကြားပို့ချချက်များ

စီရင်ထုံးများတွင်ယခင်စီရင်ထုံးများကိုကိုးကား၍-

လိုက်နာသည်( followed )

သဘောတူလက်ခံသည်( approved )

မလိုက်နာသို့မဟုတ်လိုက်နာခြင်းမပြု( not followed )

လက်ခံခြင်းမပြု( disapproved )

သဘောကွဲလွဲသည်( dissented )

သဘောကွဲလွဲရာရောက်သည်( dissented protanto )

ပယ်ဖျက်သည်( overruled )ဟုဖော်ပြတတ်သည်။

အချို့စီရင်ထုံးများမှာ-

သဘောကွဲလွဲခြင်း၊ပယ်ဖျက်ခြင်းခံရပြီးကာမှတရားသူကြီးဦးရေများသောခုံအဖွဲ့ကပြန်လည်အတည်ပြု( reaffirmed )ခြင်းခံရ၍ပြန်လည်အသက်ရှင်လာကြပါသည်။

ရှေးအခါကအမြင့်ဆုံးတရားရုံးမှာအင်္ဂလန်နိုင်ငံရှိပရီဗွီကောင်စီဖြစ်သည်။

တရားလွှတ်တော်တွင်တရားသူကြီးအနည်းဆုံးသုံးဦးရုံးထိုင်စီရင်သောအဖွဲ့ကိုစုံညီခုံရုံးအဖြစ်သတ်မှတ်သည်။

အချို့ခုံအဖွဲ့ကိုမူအထူးခုံရုံး( Special Bench )ဟုသတ်မှတ်သည်။

တရားသူကြီးနှစ်ဦးပါသောခုံအဖွဲ့ကို( Division Bench )ဟုခေါ်သည်။

တရားလွှတ်တော်၏ဆုံးဖြတ်ချက်ကိုပရီဗွီကောင်စီ၊တရားလွှတ်တော်ချုပ်၊တရားလွှတ်တော်တွင်ဆက်လက်အယူခံနိုင်ရာ၌ပယ်ဖျက်သောအခါ( reversed )ဟူသောစကားရပ်ကိုသုံးသည်။

ပယ်ဖျက်( overruled )နှင့်သဘောချင်းမတူသည်ကိုသတိချပ်ရန်လိုပါသည်။

အမှုတမှုတွင်ချမှတ်သောထုံးဖွဲ့မှုတရပ်မှားယွင်းကြောင်းတွေ့ရ၍၊အလားတူပြဿနာပေါ်ပေါက်သောနောက်တမှုတွင်၊မတူသောပြဿနာကိုစဉ်းစားပြီးပထမစီရင်ထုံးကို( overruled )လုပ်ခြင်းသည်၊တမှုတည်းတွင်ချမှတ်သောဆုံးဖြတ်ချက်ကိုအယူခံတွင်ပြောင်းပြန်ပြန်လိုက်ခြင်းနှင့်ကွဲပြားပါသည်။

ကိုးကားသောစီရင်ထုံးများဆုံးဖြတ်ရမည့်အမှုဖြစ်ရပ်နှင့်မတူလျင်မတူကြောင်းရှင်းပြရသည်။

ထိုအခါခြားနားပြသည်( distinguished )ဟုဖော်ပြသည်။

ကိုးကားသောစီရင်ထုံးကိုရည်ညွှန်းရုံမျှသာအသုံးချလျှင်( referred )ဟုဖော်ပြသည်။

ပယ်ဖျက်ခြင်းလည်းမဟုတ်၊ကွဲလွဲခြင်းလည်းမဟုတ်လျင်၊သုံးသပ်ချက်ကိုပြင်ဆင်သတ်မှတ်ပေးခြင်း( modify )ဟုခေါ်သည်။

ပယ်ဖျက်ခြင်းမဟုတ်၊သဘောကွဲလွဲခြင်းလည်းမမည်လျင်၊ဒုတိယစီရင်ထုံးကလွှမ်းမိုး( supersede )သည်ဟုသုံးနှုန်းသည်။

ကွဲလွဲခြင်း( dissention  )အမျိုးမျိုးရှိပါသည်။

အတိအလင်းကွဲလွဲခြင်းရှိသည်၊ဆန့်ကျင်ကွဲလွဲရာရောက်သော( dissented protanto )စီရင်ထုံးများလည်းရှိသည်။

အလားတူပင်ပယ်ဖျက်ရာရောက်သော( overruled protanto )စီရင်ထုံးများလည်းရှိပါသည်။

တရားသူကြီးတဦးထက်ပို၍ပါဝင်သောခုံအဖွဲ့တွင်အများစုချမှတ်သောစီရင်ထုံးကိုပယ်ဖျက်ခြင်း၊သဘောကွဲလွဲခြင်းမရှိသော်လည်းအချို့၏အမြင်မှာမမှန်ဟုဝေဖန်သောစီရင်ထုံးများလည်းရှိပါသည်။

9 Ran.354 စီရင်ထုံးသည်၊ 10 LBR 326 နှင့်သဘောကွဲလွဲသည်( dissented )

————————————

10 LBR 326

Kyauksema v. Aparna Charan.

Before Mr.Justice Maung Kin.

အမှုတွင်၊ဒီကရီအတည်ပြုခြင်းကိုဆိုင်းငံ့ရန်အမိန့်များသို့မဟုတ်ဆိုင်းငံ့ရန်ငြင်းပယ်သည့်အမိိန့်များသည်တရားမကျင့်ထုံးဥပဒေပုဒ်မ၄၇၏အဓိပ္ပာယ်အရဒီကရီအတည်ပြုခြင်းနှင့်စပ်လျဉ်းသည့်ပြဿနာများကိုဆုံးဖြတ်သောအမိိန့်များဖြစ်သဖြင့်အယူခံဝင်ခွင့်ရှိကြောင်းတရားသူကြီးဦးခင်ကအောက်ပါအတိုင်းဆုံးဖြတ်သည်-

“Civil Procedure Code-Section 47-Interpretation.

Orders staying of refusing to stay execution of a decree are orders determining questions relating to the execution of the decree within the meaning of section 47 of the Code of Civil Procedure and are therefore appealable.”

စီရင်ထုံးစာမျက်နှာ၃၂၆အောက်ခြေမှတ်စုတွင်အောက်ပါအတိုင်းဖော်ပြထားသည်-

“Revision of the order of Maung Kyaw , District Judge of Hanthawaddy , seeting aside the order passed by Ko Ko Gyi , Township Judge of Kyauktan.”

အထက်ပါဖော်ပြချက်အရခရိုင်တရားသူကြီး၏အဆုံးအဖြတ်ကိုမကျေနပ်သဖြင့်တရားသူကြီးဦးခင်၏ရုံးတော်သို့ပြင်ဆင်မှုတက်ရောက်လာခြင်းဖြစ်သည်။

စီရင်ထုံးစာမျက်နှာ၃၂၆နှင့်၃၂၇တွင်တရားသူကြီးဦးခင်ကအောက်ပါအတိုင်းသုံးသပ်သည်-

“The respondent applies for execution of his decree for possession against the applicant.

In the meantime a suit had been filed by the applicant’s husband in respect of the same land against the respondent.

On that ground execution of the respondent’s decree was stayed on the application of the applicant.

On appeal to the District Court the order staying execution was set aside.

The present application is for revision and it is made on the ground that the appeal to the District Court was not competent on the ground that such an order does not come within section 47 of the Civil Procedure Code.

In the Code of 1882 the relevant words in section 244 were “relating to the execution, discharge or satisfaction.” There was a conflict of decisions as to whether stay of execution would come within the section. 

An amending Act was passed in 1888 adding the words “or relating to the stay of execution thereof.” 

These words are not now in the corresponding section 47 of the present Code. The question is whether the omission has made any alteration in the law.”

တရားသူကြီးဦးခင်က၎င်း၏အမြင်နှင့်ဆုံးဖြတ်ချက်ကို၊စီရင်ထုံးစာမျက်နှာ၃၂၈နှင့်၃၂၉တို့တွင်အောက်ပါအတိုင်းဖော်ပြထားသည်-

“Where the natural meaning of the words is so clear indisputable the intention to the contrary cannot be imputed to the Legislature, by reason merely of the previous history of the enactments on the subject. 

The Legislature which passed the present Code might have considered that the insertion of the words “or relating to the execution thereof” was unnecessary and tautologous.

I therefore hold that the appeal to the District Court was competent. 

This application is dismissed with costs.”

————————-

Upper Burma Rulings  ( 1914 - 1916 ) 119 

Ma Me v. Maung Aung Min.

Before L. H. Saunders , Esq., I. C. S.

အမှုတွင်အင်္ဂလိပ်တရားသူကြီး L. H. Saunders ကအောက်ပါအတိုင်းဆုံးဖြတ်သည်-

“An order refusing to execute a decree is a decree within the meaning of section 47 of the Code of Civil Procedure and an appeal from such an order lies.”

————————-

9 Ran 354 

U San Wa and others v. U Chit San and another.

Before Mr. Justice Mya Bu.

အမှုတွင်၊ဇာရီမှုကိုဆိုင်းငံ့သောသို့မဟုတ်ဆိုင်းငံ့ထားရန်ငြင်းပယ်သောအမိန့်ကိုအယူခံဝင်ခွင့်မရှိကြောင်းတရားဝန်ကြီးဦးမြဘူးက၊ 10 LBR 326 နှင့်သဘောကွဲလွဲ(disstented)ဆုံးဖြတ်သည်။ 

9 Ran. 354 စီရင်ထုံးအောက်ခြေမှတ်စုအရ၊တရားလွှတ်တော်သို့တရားမဒုတိယအယူခံမှုအဖြစ်တက်ရောက်လာခြင်းဖြစ်သည်။

စီရင်ထုံးစာမျက်နှာ၃၅၄တွင်၊တရားဝန်ကြီးဦးမြဘူးကအောက်ပါအတိုင်းဆုံးဖြတ်သည်-

“Appeal from order staying or granting execution of a decree-Order whether a “ decree. “

No appeal lies from an order staying or refusing to stay execution of a decree. Such an order is neither a decree nor an appealable order.

Kyauksema v. Aparna , 10 L. B. R. 326-dissented from.”

စီရင်ထုံးစာမျက်နှာ၃၅၇တွင်အယူခံတရားပြိုင်ရှေ့နေ၏ပဏာမကန့်ကွက်ချက်အားအောက်ပါအတိုင်းဖော်ပြသည်-

“When the case was called on for hearing,the learned advocate for the respondents raised a preliminary objection stating that no second appeal lies against the order of the Subdivisional Court, from which the present appeal has arisen. This objection, in my opinion, must be upheld.”

စီရင်ထုံးစာမျက်နှာ၃၅၈နှင့်၃၅၉တို့တွင်၊ 10 LBR 326 စီရင်ထုံးနှင့်သဘောကွဲလွဲပုံကိုအောက်ပါအတိုင်းဝေဖန်သုံးသပ်ပြသည်-

“In Kyauksema v. Aparna Charan , 10 L. B. R. 326. a single Judge of the Chief Court of Lower Burma held that orders staying or refusing to stay execution of a decree are orders determining questions relating to the execution of the decree within the meaning of section 47 of the Code of Civil Procedure, and are, therefore, appealable.

The learned Judge, following the obiter dictum in Srinivas Prosad Singh v. Kesho Prosad Singh ,14 Cal. L. J. 489. considered that the words “relating to execution “ are wide enough to cover not only questions directly relating to execution of the decree, but also those relating to stay of execution, and dissented ftom the ruling in Rajendra Kishore Choudhury v. Mathura Mohan Choudhury , 25 C. W. N. 555. where in view of the omission in section 47 of the present Code of the words “relating to the stay of execution “ which had been deliberately introduced by the amending Act of 1888, it was held that orders staying or refusing to stay execution are not be considered as those determining questions relating to execution of a decree within the purview of section 47, and consequently that no appeal lies from such orders, The decision in Rajendra Kishore Choudhury v. Mathura Mohan Choudhury, 25 C. W. N. 555. was given in December 1919.

In June 1920 a Bench of the Bombay High Court including the Chief Justice ruled in Janardan Trimbak Gadre v. Martland Trimbak Gadre , (1920) I. L. R. 45 Bom. 241. that an order for stay of execution of a decree is not an appealable order.

The learned Chief Justice was apparently of the opinion that the omission of the words “or to the stay or execution thereof” in section 47 of the present Code was deliberate and intended to exclude the orders staying or refusing to stay execution of a decree from the definition of “decree” in section 2( ii ).

I respectfully endorse this opinion. The balance of authority appears to me to be clearly in favour of the view that an order staying or refusing to stay execution is not appealable as a decree, and I hold that such an order is not appealable.”

အယူခံတရားလို၏ရှေ့နေကပြင်ဆင်မှုအဖြစ်ပြောင်းလဲကြားနာပေးပါရန်လျှောက်ထားချက်နှင့်စပ်လျဉ်း၍၊တရားဝန်ကြီးဦးမြဘူးက၊စီရင်ထုံးစာမျက်နှာ၃၅၉၊ဒုတိယအပိုဒ်တွင်အောက်ပါအတိုင်းဝေဖန်သုံးသပ်သည်-

“The learned counsel for the appellants requests that if no appeal lies the proceeding may be regarded as one for revision under section 115 of the Civil Procedure Code ; but there is clearly no failure or want of jurisdiction or material irregularity in the exercise by the Lower Courts of the jurisdiction vested in them by law. 

I may at once say that even if the case be regarded as an appeal there are no merits in it.”

စီရင်ထုံးစာမျက်နှာ၃၆၀တွင်၊တရားဝန်ကြီးဦးမြဘူးကအောက်ပါအတိုင်းဆုံးဖြတ်သည်-

“In all the circumstances of the case I dismiss the appeal with costs, advocate’s fee in this Court to be two gold mohurs.”