A. I. R. 1934 Rangoon 104 နှင့် ပဋိညာဉ်အက်ဥပဒေပုဒ်မ၂၀၈

 ဆရာကြီးဦးမြသင်ကြားပို့ချချက်များ

ပဋိညာဉ်အက်ဥပဒေပုဒ်မ၂၀၈တွင်အောက်ပါအတိုင်းပြဌာန်းထားသည်-

“208.The termination of the authority of an agent does not, so far as regards the agent, take effect before it becomes known to him, or, so far as regards third persons, before it becomes known to them.”

[ ၂၀၈။ကိုယ်စားလှယ်၏အခွင့်အာဏာကိုရပ်စဲခြင်းသည်ကိုယ်စားလှယ်နှင့်စပ်လျဉ်း၍ထိုသို့ရပ်စဲကြောင်းထိုသူမသိမီသော်လည်းကောင်း၊အခြားသူများနှင့်စပ်လျဉ်း၍ထိုသူများမသိမီသော်လည်းကောင်း၊အကျိုးသက်ရောက်သည်မဟုတ်။ ]

ဥပမာ(က)မှာအောက်ပါအတိုင်းဖြစ်သည်-

“(a)A directs B to sell goods for him, and agrees to give B five per cent commission on the price fetched by the goods. A afterwards, by letter, revokes B’s authority. B, after the letter is sent, but before he receives it, sells the goods for 100 rupees. The sale is binding on A. and B is entitled to five rupees as his commission.”

(က)မောင်ဖြူသည်မောင်နီအားမိမိအတွက်ကုန်စည်များကိုရောင်းချရန်ညွှန်ကြားရာကုန်စည်များအတွက်ရသောအဖိုးငွေအပေါ်တွင်ကော်မရှင်ငါးရာခိုင်နှုန်းပေးရန်သဘောတူ၏။ထို့နောက်မောင်ဖြူသည်မောင်နီ၏အခွင့်အာဏာကိုစာဖြင့်ရုပ်သိမ်း၏။သို့ရာတွင်စာပို့ပြီးနောက်မောင်နီသည်စာမရမီ၊ကုန်စည်များကိုကျပ်၁၀၀ဖြင့်ရောင်းချ၏။ရောင်းချခြင်းသည်မောင်ဖြူအပေါ်တွင်အတည်ဖြစ်၍မောင်နီသည်ကော်မရှင်အဖြစ်ငွေငါးကျပ်ရပိုင်ခွင့်ရှိသည်။

——————————————-

A I. R. 1934 Rangoon 104

Maung Lu Gale and others - Appellants.

                            V.

U Po Hlaing and another - Respondents.

MYA BU AND DUNKLEY, JJ.

အမှုကိုခုံရုံးကပဋိညာဉ်အက်ဥပဒေပုဒ်မ၂၀၈ပြဌာန်းချက်အရဆုံးဖြတ်ခြင်းဖြစ်သည်။

စာချုပ်စာတမ်းတရပ်ချုပ်ဆိုကြောင်း(မှတ်ချက်။   ။မှတ်ပုံတင်အရာရှိရှေ့တွင်)ဝန်ခံရန်ကိုယ်စားလှယ်အားပေးထားသောအခွင့်အာဏာကိုမှတ်ပုံမတင်မီရုပ်သိမ်းလိုက်သော်လည်းထိုသို့ရုပ်သိမ်းကြောင်းစာချုပ်ပါလွှဲပြောင်းရရှိသူကဖြစ်စေ၊မှတ်ပုံတင်အရာရှိကဖြစ်စေမသိလျှင်၊ကိုယ်စားလှယ်၏အခွင့်အာဏာကိုရုပ်သိမ်းပြီးနောက်ကိုယ်စားလှယ်ကမှတ်ပုံတင်စေကာမူစာချုပ်သည်ပျက်ပြယ်သွားခြင်းမရှိကြောင်းမြန်မာတရားသူကြီးဦးမြဘူးနှင့်အင်္ဂလိပ်တရားသူကြီး Dunkley တို့ပါဝင်သောခုံရုံးကအောက်ပါအတိုင်းသုံးသပ်ဆုံးဖြတ်သည်-

[ Now the appellants allege that this power of attorney, granted by Daw Me to Maung Tin, had been cancelled by her ( 1 ) before the deed of gift was presented by him for registration on the 15th March 1926, and ( 2 ) before the deed of sale was executed by him on the 21st June 1927, and on behalf of the respondents in both appeals it is admitted that, if this power had been cancelled prior to these two dates respectively, the deed of gift was invalid and the deed of sale was not effectual to transfer any interest in the property mentioned therein and, consequently, that the appellants must succeed in both appeals. 

This is the main point which has been argued before us. 

The complications which have resulted in this litigation have arisen through the readiness with which Daw Me granted powers and made gufts of her property to her relatives who were abviouly all bent on exploiting her. 

Two powers of attorney were granted to Maung Tin and two powers also granted to Maung Lu Gale. 

The case of the appellants in both appeals is that Maung Tin’s power was cancelled some time in 1925. 

Now under the provisions of S.208 of the Indian Contract Act.

"The termination of the authority of an agent does not, so far as regards the agent, take effect before it becomes known to him, or, so far as regards third persons, before it becomes known to them.”

It has been held in the case of Mohendra Nath Mookerjee v. Kali Proshad Johuri,( 30 Cal 265 ), that, if the authority of an agent to admit execution of a document is revoked before registration, but such revocation is not known either to the grantee of the document or to the registering officer, the document is not invalidated, although it is registered by the agent after the revocation of his authority, that this is a correct construction of the provisions of S.208 of the Contract Act we have no doubt, and it suffices to dispose of the case of the appellants in both appeals in regard to the deed of gift to Ma Ma Gale.

Assuming for the sake of argument that Maung Tin’s power had been cancelled before he presented the deed of gift for registration, no evidence whatever has been led to show that either Ma Ma Gale or the Sub-Registrar had knowledge of the fact that Maung Tin’s power had been revoked.

Ma Ma Gale in evidence has stated that she had no knowledge of any such revocation, and there is no evidence on behalf of the appellants to rebut her assertion, and the document itself shows on the face of it that the Sub-Registrar had no such knowledge Consequently, the deed of gift to Ma Ma Gale was in any case valid.]

——————————————————-