ဦးကျော်ဇံဦးအကြောင်း။ 1967 BLR ( C C ) 8

 ဆရာကြီးဦးမြသင်ကြားပို့ချချက်များ

မျက်မှောက်ခေတ်တွင်စီရင်ထုံးများကိုပြည့်ပြည့်စုံစုံကိုးကားတင်ပြနိုင်သောရှေ့နေနှင့်ရုံးထိုင်တရားသူကြီးဦးကျော်ဇံဦးကဲ့သို့သောတရားသူကြီးမျိုးကိုအတုခိုးသင့်သည်။

ဦးကျော်ဇံဦးသည်စစ်တွေမြို့သားဖြစ်ပုံပေါ်သည်။

ရေးဖြေဝတ်လုံစာမေးပွဲကိုတနှစ်ထက်မနည်းစော၍အောင်ခဲ့သူဟုသိရသည်။

စာမေးပွဲအောင်ရုံမျှဖြင့်ဝတ်လုံမဖြစ်နိုင်သေး။

ကျောင်းသားများသည်သမ္ဘာရင့်ဝတ်လုံရှေ့နေကြီးများ၊အငြိမ်းစားတရားသူကြီးများနှင့်ညစာအတူစားရသည်ဟုဆိုသည်။

ထိုညစာစားပွဲတွင်ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကြီးများက၎င်းတို့၏ဘဝအတွေ့အကြုံကိုပြန်ပြောင်းပြောပြတတ်သဖြင့်ပညာယူရသည်ဟုဆိုသည်။

သတ်မှတ်ထားသောညစာစားပွဲအရေအတွက်ပြည့်အောင်တက်ရောက်ပြီးမှ၊ရေးဖြေစာမေးပွဲအောင်မြင်ထားသောဦးကျော်ဇံဦးသည်ဝတ်လုံဖြစ်လာသည်ဟု၊ဦးကျော်ဇံဦးပြောပြသည်ကိုနားနှင့်ဆတ်ဆတ်ကြားခဲ့သောတရားသူကြီးတဦးကစာရေးသူအားပြန်လည်ဖောက်သည်ချဖူးသည်။

ဝတ်လုံတော်ရရှေ့နေဖြစ်လာပြီးနောက်ဦးကျော်ဇံဦးသည်စစ်တွေခရိုင်အစိုးရရှေ့နေအဖြစ်တောင်ရွက်ခဲ့သည်ဟုသိရသည်။

ထိုစဉ်ကအစိုးရရှေ့နေများနှင့်အစိုးရရှေ့နေရုံးသည်၊အစိုးရအမှုသည်အဖြစ်မပါသောတရားမမှုများတွင်ရှေ့နေလိုက်နိုင်သည်။

ထိုစဉ်ကရှေ့နေချုပ်ရုံးမပေါ်သေး။

လက်ထောက်အစိုးရရှေ့နေဦးခင်နှင့်ဦးမြဘူးတို့ရှေ့နေလိုက်ခဲ့သောစီရင်ထုံးများကိုဖတ်ပါ။

စစ်တွေခရိုင်တရားရုံးတွင်မူလမှုများနှင့်အယူခံမှုများ၌ဦးကျော်ဇံဦးရှေ့နေလိုက်နေရာမှ၊၁၉၅၂ခုနှစ်တွင်ခရိုင်တရားမနှင့်စက်ရှင်တရားသူကြီးအဖြစ်တိုက်ရိုက်ခန့်အပ်ခြင်းခံရသည်။

ဦးကျော်ဇံဦးသည်၁၉၆၁ခုနှစ်တွင်တရားလွှတ်တော်တရားဝန်ကြီးဖြစ်လာသည်။

တရားလွှတ်တော်ကိုဖျက်သိမ်းပြီး၊တရားရုံးချုပ်(၁၉၆၂-၁၉၇၃)ကိုတည်ထောင်သောအခါ၊တရားသူကြီးအဖြစ်ဆက်လက်ထမ်းဆောင်ခွင့်ရသည်။

ဦးကျော်ဇံဦးသည်စီရင်ချက်များကိုအများအားဖြင့်အင်္ဂလိပ်ဘာသာဖြင့်ရေးသည်။

အကြောင်းခြင်းရာများကိုပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်သုံးသပ်ပြီး၊ဆိုင်ရာဥပဒေများနှင့်ချိန်ထိုးဆုံးဖြတ်သောစီရင်ချက်များမှာ၊တခုဆိုတခုဆိုလောက်အောင်အဆင့်မြင့်လှကြောင်းစီရင်ထုံးများကိုဖတ်ကြည့်ပါကသိနိုင်သည်။

[ သက်သေခံချက်စိုးစိတဆံချည်မျှ ]

[ တမြူ၊တစက်မျှမရှိ ]

ဟုသုံးနှုန်းသောအခြားဝေါဟာရများမှာ[ iota, scintilla, shred ]စသည်တို့ဖြစ်သည်။

ထိုစကားလုံးများကိုတရားလွှတ်တော်နှင့်တရားရုံးချုပ်တရားသူကြီးဦးကျော်ဇံဦး၏စီရင်ထုံးများတွင်တွေ့မြင်နိုင်သည်။

—————————————————————-

1967 BLR ( C C ) 8 

U KYAW HLA, LEGAL REPRESENTATIVE OF DAW NYO, DECEASED (APPELLANT)

                          V.

MAUNG TUN KYINE AND ONE (RESPONDENTS).*

Before U Kyaw Zan U, J.

အမှုတွင်၊တဖက်သတ်ဒီကရီချမှတ်ထားရာ၌၊နစ်နာသူအမှုသည်ကတရားမကျင့်ထုံးဥပဒေအမိန့်၉၊နည်း၁၃အရလျှောက်ထားသည့်နည်းဖြင့်သက်သာခွင့်ကိုရယူခြင်းမပြုခဲ့သည့်အမှုတွင်၊မိမိ၏အမှုကို(မူလရုံးက)ရွှေ့ဆိုင်းရန်ငြင်းပယ်ခဲ့ခြင်းမှာမသင့်မြတ်ကြောင်း၊တရားမကျင့်ထုံးဥပဒေပုဒ်မ၉၆အရတင်သွင်းသောအယူခံ၌တင်ပြခြင်းကို၎င်းအားမပိတ်ပင်ချေ။

ထို့ပြင်တရားမကျင့်ထုံးဥပဒေ၌၊တရားရုံးသို့မလာရောက်နိုင်သောအကြောင်းကိုစုံစမ်းခြင်းမပြုရန်၊အယူခံတရားရုံးအားပိတ်ပင်သောပြဌာန်းချက်မရှိကြောင်း၊တရားသူကြီးဦးကျော်ဇံဦးကအောက်ပါအတိုင်းဆုံးဖြတ်သည်-

[ Held: In a case in which the ex-parte decree has been passed and the aggrieved party has not availed of the remedy by way of an application under Order 9, Rule 13 of the Code, he is not precluded from raising the question of propriety of the refusal to adjourn his case, in the appeal under s. 96 of the Code. 

And there is nothing in the Code which prohibits the Appellate Court from investigating the cause of non-appearance. ]

စီရင်ထုံးစာမျက်နှာ၁၀တွင်၊တရားသူကြီးဦးကျော်ဇံဦးကအောက်ပါအတိုင်းသုံးသပ်သည်-

[ It is no excuse nor is it sufficient cause to say merely that he as a lawyer was not aware of the suit being fixed for ex parte hearing on 1oth August 1965. 

His duty as a lawyer towards his client is thus involved.

I do not know under what provisions of law this application to stop the hearing and to hear the suit afresh was made by the appellant's lawyer. ]

စီရင်ထုံးစာမျက်နှာ၁၁တွင်၊တရားသူကြီးဦးကျော်ဇံဦးကအောက်ပါအတိုင်းဆက်လက်မြွက်ဆိုသည်-

[ It is scandalous to attack the Court and opposite lawyer, a member of the same profession, without any foundation.

There is nothing on record to support these wild allegations. 

In paragraph 5 of the grounds of appeal signed by the appellant's lawyer alone, in the lower Appellate Court it was stated that the appellant even offered to pay the costs if the suit was not proceeded ex parte by examining the only witness present, but, the Court rejected the offer. 

This contention also is not substantiated. 

A Court is not a place to bargain. 

It was also contended in paragraph 6 that it was wrong to hold that notices on the other two defendants were deemed to have been served.

I have pointed out above that the trial Court and the learned Advocate for the respondents in that Court were correct in their views. 

The record speaks for itself. 

The appellant's pleader attacked the trial Court as being partial but I do not 

see on record how such an attack could be made. ]

စီရင်ထုံးစာမျက်နှာ၁၅တွင်အောက်ပါအတိုင်းပြဆိုသည်-

[ This must be taken as the law that stands now.

I think the Rangoon case took a very narrow and strict view of the law. ]

စီရင်ထုံးစာမျက်နှာ၁၅၊နောက်ဆုံးစာပိုဒ်တွင်အောက်ပါအတိုင်းဆက်လက်ပြဆိုသည်-

[ The Bench did not agree to the proposition that the only point to which enquiry should be directed by the appellate Court was whether the decree passed ex parte was right or wrong as the appeal by the defendant was against the ex parte decree. 

The trend of later decisions of the majority of the High Courts in India now is in a case in which the ex parte decree has been passed and the aggrieved party has not availed of the remedy by way of an application under Order 9 Rule 13 of the Code, he is not precluded from raising the question of propriety of the refusal to adjourn his case, in the appeal under section 96 of the Code. ]

စီရင်ထုံးစာမျက်နှာ၁၆၌၊တရားသူကြီးဦးကျော်ဇံဦးကအောက်ပါအတိုင်းဆုံးဖြတ်သည်-

[ I have heard the learned Advocate of the parties whose salient points on which their arguments were based are matters of record only. 

I have discussed all the material points raised in the appeal and given my views above. 

I have said that the learned trial Judge was not partial in his disposal of the suit. 

The contention of the appellant's lawyer has no substance at all. 

With regard to the absence of the appellant or his lawyer on the date fixed for ex parte hearing the learned Advocate for the appellant also argued before me that there was sufficient cause for non-appearance because the appellant's lawyer resided in Kyaiklat while the suit was before the Sub-Divisional Judge at Pyapon. 

The two places are a few hours journey by boat within the same district. 

This submission is not tenable at all. 

I find the appellant could not show any sufficient or good reason for his absence in the trial Court on roth August 1965.

In the result the appeal is dismissed with costs throughout. 

Advocate's fee five gold mohurs. ]

————————————————————-