အရေးယူလောက်သောပြဿနာ[ substantial question of law ]

ဆရာကြီးဦးမြသင်ကြားပို့ချချက်များ

အရေးယူလောက်သောပြဿနာ[ substantial question of law ]

The phrase" substantial questions of law" as occurring in amended Section 100 is not defined in the Code. 

The word substantial, as qualifying questions of law, means-of having substance, essential, real, of sound worth, important or considerable. 

It is to be understood as something in contradistinction with-technical, of no substance or consequence, or academic merely. 

However, it is clear that the legislature has chosen not to qualify the scope of substantial question of law" by suffixing the words" of general importance" as has been done in many other provisions such as Section 109 of the Code or Article 133 (1) (a) of the Constitution of India.

———————————————-

RAGHUNATH PRASAD SINGH AND OTHERS 

                               V. 

DEPUTY COMMISSIONER OF PARTABGARH AND OTHERS

Viscount Dunedin. -

အမှုတွင်တရားသူကြီး Viscount Dunedin ကအောက်ပါအတိုင်းမြွက်ဆိုသည်-

This petition for special leave to appeal really turns on whether the case falls within the last clause of S. 110 of the Code of Civil Procedure. 

That section provides that where, as here, the subject-matter is over Rs. 10,000, then where the decree or final order appealed from affirms the decision of the Court immediately below the Court passing such decree or final order, the appeal must involve some substantial question of law.

Admittedly here the decision of the Court affirmed the decision of the Court immediately below ; therefore, the whole question turns upon whether there is a substantial question of law. 

There seems to have been some doubt, at any rate in the old Court of Oudh, to which this one succeeded, as to whether a substantial question of law meant a question of general importance. 

Their Lordships think it is quite clear, and indeed it was conceded by Mr. DeGruyther, that that is not the meaning but that the words "substantial question of law" mean a substantial question of law as between the parties in the case involved.

Mr. DeGruyther has really tried to show the Board that there is no substantial question of law by more or less taking up the merits of the case and showing that the decision is quite obviously right. 

Their Lordships do not think that they would be quite in safety to take that view in a case which certainly occupied the Court below for a very long time and on which there is a very elaborate judgment. 

They therefore think that upon the face of the matter there is, as between these parties, a substantial question of law.

Their Lordships therefore humbly advise His Majesty that leave to appeal should be granted in this case.

Leave granted.

——————————————

Pricy Council Appeal No. 44 of 1928.

Oudh Appeal No. 15 of 1926.

Raghunath Prasad Singh and another-Appellants

                             v.

The Deputy Commissioner, Partabgarh, and others - Respondents 

FROM THE CHIEF COURT OF OUDH AT LUCKNOW.

JUDGMENT OF THE LORDS OF THE JUDICIAL COMMITTEE OF THE PRIVY COLNCIL, DELIVERED THE 25TH JULY, 1929.

Present at the Hearing:

LORD CARSON.

LORD DARLING.

SIR LANCELOT SANDERSON.

SIR GEORGE LOWNDES.

SIR BINOD MITTER.

[Delivered by Sin BINOD MITTER.]

အမှုတွင်ပရီဗီကောင်စီကအောက်ပါအတိုင်းဆုံးဖြတ်သည်-

21. Their Lordships, however, are of opinion that the difficulty ii the construction of this will has been caused by the language used by the testator himself, and they think that the costs incurred by all parties in this litigation in all its stages should come out of the estate. The respondents between themselves will be entitled to one set of costs.

22. Their Lordships will accordingly advise His Majesty that the appeal and the suit should be dismissed, but that the costs of the appellants and one set of costs for the respondents should come out of the estate.

————————————————

Mathura Kurmi vs Jagdeo Singh And Ors. 

on 21 December, 1926

Equivalent citations: AIR1927ALL321, AIR 1927 ALLAHABAD 321

JUDGMENT

Lindsay, J.

အမှုတွင်အောက်ပါအတိုင်းဆုံးဖြတ်သည်-

43. Having regard to these circumstances I have no doubt in my mind that the sale was subject to the condition of reconveyance on payment of the entire consideration and that it fell within the definition of mortgage by conditional sale as given in Section 58(c) of the Transfer of Property Act.

————————————

VOL. XIII  INDIAN LAW REPORTS. LAHORE SERIES. 251

Before Tek Chand and Tapp JJ.

MUSSAMMAT UMRAO BIBI AND OTHERS (DEFENDANTS) Petitioners.

                        versus

RAM KISHEN AND OTHERS-Respondents.

1931 April 17

အမှုတွင်လာဟိုးတရားလွှတ်တော်ကအောက်ပါအတိုင်းဆုံးဖြတ်သည်-

Civil Procedure Code, Act V of 1908, sections 109, 110.

Privy Council Appeal-Petition for leave-Certificate-Substantial question of law-meaning of.

Held, that where the principles of law on a point are well settled, the application of those principles to a particular set of facts cannot be said to be a substantial question of law-within the meaning of section 110 of the Code.

Mathura Kurmi v. Jagdeo Singh (1), (1928) I. L. R. 50 All. 208. followed.

Held further, that where the decision of the High Court as regards the admissibility in evidence of an application addressed to the District Judge proceeded not merely on the construction of the words used therein, but on ascertaining the intention of the parties from the phraseology employed and other circumstances, no substantial question of law arose.

Application for leave to appeal to His Majesty in Council, from the judgment of Tek Chand and Tapp JJ., in Civil appeal No. 633 of 1923, dated the 11th July 1930.

——————————————

VoL. XIII INDIAN LAW REPORTS. RANGOON SERIES. 744 ( 748 )

APPELLATE CIVIL.

Before Sir Arthur Page, Kt., Chief Justice, and Mr. Justice Ba U.

M. C. PATAIL AND ANOTHER

                      V.

H. G. ARIFF AND OTHERS.*

အမှုတွင်တရားဝန်ကြီးချုပ်ပေ့(ချ်)က၊ဤလျှောက်ထားမှုသည်ပရီဗီကောင်စီရှိတရားစီရင်ရေးကော်မတီသို့အယူခံဝင်ခွင့်နှင့်ပတ်သက်သည့်ထောက်ခံချက်လက်မှတ်ထုတ်ပေးရန်အတွက်လျှောက်ထားခြင်းဖြစ်သည်။အယူခံဝင်သည့်ဒီကရီသည်ယင်းဒီကရီကိုချမှတ်သောတရားရုံး၏အနီးဆုံးဖြစ်သောအောက်ရုံး၏ဆုံးဖြတ်ချက်ကိုအတည်ပြုသည့်ကိစ္စတွင်လျှောက်ထားသူများကအယူခံမှု၌အရေးယူလောက်သောဥပဒေပြဿနာပေါ်ပေါက်ပါဝင်နေကြောင်းတရားရုံးသို့တင်ပြရန်တာဝန်ရှိသည်ဟုအောက်ပါအတိုင်းမြွက်ဆိုသည်-

This is an application for a certificate granting leave to appeal to His Majesty in Council. 

Inasmuch as the decree of the Appellate Court affirmed the decree of the trial Court it is incumbent upon the applicants to satisfy the Court that the appeal " must involve some substantial question of law"

စီရင်ထုံးစာမျက်နှာ၇၄၆၌တရားဝန်ကြီးချုပ်က၊ယခုအမှုတွင်အပိုဒ်၃(စ)အရကုမ္ပဏီသည်ရန်ကုန်မြို့ပြင်ဘက်တွင်တည်ရှိသောမရွှေ့ပြောင်းနိုင်သောပစ္စည်းကိုဖြစ်စေသို့မဟုတ်ရွှေ့ပြောင်းနိုင်သောပစ္စည်းကိုဖြစ်စေဝယ်ယူရန်ဆောင်ရွက်ခွင့်ရှိမရှိပြဿနာနှင့်ပတ်သက်၍အမှုသည်များအကြားအရေးယူလောက်သောဥပဒေကြောင်းဆိုင်ရာပြဿနာပေါ်ပေါက်လာခြင်းဖြစ်ကြောင်းလျှောက်ထားသူများအတွက်လိုက်ပါဆောင်ရွက်သောလွှတ်တော်ရှေ့နေကြီးကလျှောက်လဲတင်ပြထားသည်။ရှေ့နေကြီး၏တင်ပြချက်သည်ခိုင်လုံမှုမရှိဟုကျွန်ုပ်ယူဆသည်။လျှောက်ထားသူများအတွက်လိုက်ပါဆောင်ရွက်သောလွှတ်တော်ရှေ့နေကြီးကပရီဗီကောင်စီရှိတရားစီရင်ရေးကော်မတီသို့အယူခံဝင်ခွင့်နှင့်စပ်လျဉ်း၍လျှောက်ထားမှုတွင်ဥပဒေကြောင်းပြဿနာရပ်ပေါ်ပေါက်ပါဝင်သည်ဟုတင်ပြထုချေသော်လည်းအယူခံမှု၌အရေးယူလောက်သောဥပဒေကြောင်းဆိုင်ရာပြဿနာပေါ်ပေါက်ပါဝင်ခြင်းမရှိဟုအောက်ပါအတိုင်းသုံးသပ်သည်-

Now, the learned counsel for the applicants contends that under 3 (f) a substantial question of law between the parties arises namely, whether under sub-clause 3 (f) the company was entitled to purchase real or personal property outside the town of Rangoon.

In my opinion, his contention is unsustainable.

Merely because learned counsel on behalf of the applicants in an application for leave to appeal to His Majesty in Council asserts that a question of law arises it does not follow that the appeal involves a substantial question of law.

စီရင်ထုံးစာမျက်နှာ၇၄၇၌၊အမှုသည်များအကြားအရေးယူလောက်သောဥပဒေကြောင်းဆိုင်ရာပြဿနာဖြစ်သည်ဟူသောစကားရပ်သည်ရုံးတော်ကထင်မြင်သည့်အတော်အတန်ငြင်းခုံပြောဆိုခွင့်ရှိသောဥပဒေပြဿနာကိုသာဆိုလိုခြင်းမဟုတ်ကြောင်း၊ခိုင်လုံသည်ဖြစ်စေ၊မခိုင်လုံသည်ဖြစ်စေသို့မဟုတ်ထူးခြားမှုမရှိသည်ဖြစ်စေ၊မည်သည့်ဥပဒေပြဿနာမျိုးကိုမဆိုအမှုသည်များအပေါ်အဆုံးအဖြတ်ပြုမည်ဆိုပါက၎င်းအမှုသည်တို့၏အခွင့်အရေးများကိုသိသိသာသာအကျိုးသက်ရောက်စေမည်ဖြစ်ကြောင်းလျှောက်ထားသူများအတွက်လိုက်ပါဆောင်ရွက်သောလွှတ်တော်ရှေ့နေကြီးကထပ်မံချေပလျှောက်လဲသည်။တရားမကျင့်ထုံးဥပဒေပုဒ်မ၁၁၀တွင်ပြဌာန်းထားသောအရေးယူလောက်သောဥပဒေကြောင်းဆိုင်ရာပြဿနာ၏အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုချက်ကိုယင်းသို့ဖွင့်ဆိုထားခြင်းမဟုတ်ကြောင်းကျွန်ုပ်ယူဆသည်။အယူခံဝင်သည့်ဒီကရီသည်ယင်းဒီကရီကိုချမှတ်သောတရားရုံး၏အနီးဆုံးဖြစ်သောအောက်ရုံး၏ဆုံးဖြတ်ချက်ကိုအတည်ပြုသည့်ကိစ္စတွင်ယင်းအမှုကိုပရီဗီကောင်စီရှိတရားစီရင်ရေးကော်မတီသို့ပေးပို့ခြင်းမပြုမီအယူခံမှု၌အငြင်းပွါးသည့်ဥပဒေပြဿနာမျှသာမဟုတ်ဘဲအတော်အတန်အချေအတင်ပြောဆိုခွင့်ရှိသောဥပဒေပြဿနာပေါ်ပေါက်ပါဝင်နေကြောင်းထောက်ခံရန်တရားလွှတ်တော်တွင်တာဝန်ရှိသည်ဟုယင်းပုဒ်မ၁၁၀ကဆိုလိုခြင်းဖြစ်သည်။လျှောက်ထားသူချေပထားသည့်ဥပဒေပြဿနာ၏အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုချက်အတိုင်းရုံးတော်ကလက်ခံရမည်ဆိုလျှင်အယူခံမှု၏ဆုံးဖြတ်ချက်ကိုမကျေနပ်သူကအယူခံမှု၌ဥပဒေပြဿနာပေါ်ပေါက်ပါဝင်သည်ဟုလျှောက်ထားတင်ပြခြင်းအားဖြင့်မည်သည့်အမှုကိစ္စတွင်မဆိုပရီဗီကောင်စီရှိတရားစီရင်ရေးကော်မတီသို့အယူခံဝင်ခွင့်ရရှိမည်ဖြစ်ကြောင်းတရားဝန်ကြီးချုပ်ကအောက်ပါအတိုင်းသုံးသပ်သည်-

The learned counsel for the applicants further contended that the words "substantial question of law" between the parties did not mean a question of law which the Court thought was reasonably debatable, but any alleged question of law, good, bad or indifferent, which if decided against his clients would substantially affect their rights. 

In my opinion, that is not the meaning of these words as used in section 110 of the Code of Civil Procedure.

As I apprehend the meaning of that section it is incumbent upon the Court in a case where the appellate decree affirms the decree of the lower Court to be satisfied, before it burdens the Judicial Committee of the Privy Council with the hearing of the appeal, that a question of law fairly open to argument, and not merely an alleged question of law is involved in the appeal. 

If the Court were to accept the construction of these words for which the applicant contends an aggrieved party in the Appellate Court would be able to obtain leave to appeal to His Majesty in Council in any and every case merely by asserting that a question of law was involved in the appeal.

စီရင်ထုံးစာမျက်နှာ၇၄၈၌၊ကုမ္ပဏီ၏သင်းဖွဲ့မှတ်တမ်းတွင်ဖော်ပြထားသောအပိုဒ်၃(စ)၏အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုချက်အပေါ်အခြေခံ၍ယခုအယူခံမှုတွင်အမှုသည်များအကြားအရေးယူလောက်သောဥပဒေကြောင်းဆိုင်ရာပြဿနာပေါ်ပေါက်ပါဝင်သည်ဟုလျှောက်ထားသူများအတွက်လိုက်ပါဆောင်ရွက်သောလွှတ်တော်ရှေ့နေကြီး၏ချေပချက်ကိုကျွန်ုပ်လက်မခံပေ။သင်းဖွဲမှတ်တမ်းတွင်ဖော်ပြထားသောအပိုဒ်၃(စ)၏အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုချက်နှင့်စပ်လျဉ်း၍ဥပဒေပြဿနာတခုသာပေါ်ပေါက်ပါဝင်သောကြောင့်သင်းဖွဲ့မှတ်တမ်းအရဖြစ်စေ၊အခြားနည်းအရဖြစ်စေပစ္စည်းကိုဝယ်ယူရန်ဒါရိုက်တာများတွင်ဆောင်ရွက်ခွင့်ရှိမရှိပြဿနာနှင့်ပတ်သက်၍စိစစ်ရန်မလိုပေ။အယူခံရုံးသည်အမှု၏အငြင်းပွါးမှုပြဿနာအပေါ်စိစစ်ပြီးအကြောင်းအချက်အလက်များအပေါ်အခြေခံ၍ဆုံးဖြတ်ခြင်းဖြစ်သည်။အယူခံဝင်သည့်ဒီကရီသည်ယင်းဒီကရီကိုချမှတ်သောတရားရုံး၏အနီးဆုံးဖြစ်သောအောက်ရုံး၏ဆုံးဖြတ်ချက်ကိုအတည်ပြုသည့်ကိစ္စတွင်အယူခံမှု၌အရေးယူလောက်သောဥပဒေကြောင်းဆိုင်ရာပြဿနာပေါ်ပေါက်ပါဝင်ခြင်းမရှိသောကြောင့်ပရီဗီကောင်စီရှိတရားစီရင်ရေးကော်မတီသို့အယူခံဝင်ခွင့်နှင့်ပတ်သက်သည့်ထောက်ခံချက်လက်မှတ်လျှောက်ထားမှုကိုငြင်းပယ်၍အယူခံမှုကိုစရိတ်နှင့်တကွပလပ်ကြောင်းတရားဝန်ကြီးချုပ်ကအောက်ပါအတိုင်းဆုံးဖြတ်သည်-

In my opinion the contention on behalf of the applicants that a substantial question of law between the parties is involved in the present appeal upon the construction of clausc 3 (f) of the memorandum of association cannot be accepted. 

It is unnecessary to consider whether under the articles of association or in any other way the directors had power to purchase the property in question, because the sole question of law which it is suggested arises is in connection with the construction of clause 3 (f) of he memorandum of association. 

The case upon appear turned upon the merits, and was decided upon the facts of the case. 

I am of opinion that, inasmuch as the decree from which it is sought to appeal to His Majesty in Council affirmed the decision of the lower Court and no substantial question of law is involved in the appeal, the application for a certificate granting leave to appeal to His Majesty in Council must be refused, and it is dismissed with costs,—one set of costs.

——————————————

1950 BURMA LAW REPORTS. 61 ( 64 )

APPELLATE CIVIL.

Before U Thein Maung, Chief Justice, and U San Maung, J.

HAJEE L. A. M. NAGOOR MEERA & SONS (APPLICANT)

                        V.

BEHARILAL CHOTMAL (RESPONDENT).*

အမှုတွင်တရားဝန်ကြီးချုပ်ဦးသိန်းမောင်နှင့်တရားဝန်ကြီးဦးစံမောင်တို့ပါဝင်သောခုံရုံးက၊အယူခံမှု၌အရေးယူလောက်သောဥပဒေကြောင်းဆိုင်ရာပြဿနာပေါ်ပေါက်ပါဝင်နေခြင်းမရှိလျှင်၊မူလတရားရုံးတွင်အငြင်းအခုံဖြစ်၍အယူခံဝင်သောအခါ၌လည်းဆက်လက်အငြင်းအခုံဖြစ်သော်အမှုတန်ဘိုးသည်ငွေတသောင်းအောက်ဖြစ်ဆဲပင်ရှိသော်ငြားလည်းပြည်ထောင်စုတရားစီရင်ရေးအက်ဥပဒေပုဒ်မ၅အရထောက်ခံချက်လက်မှတ်ထုတ်ပေးနိုင်မည်မဟုတ်။ယင်းဥပဒေအချက်သည်ထိုအက်ဥပဒေပုဒ်မ၅၌အကျုံးဝင်ရန်အရေးကြီးသည်။သို့ရာတွင်အရေးယူလောက်သောဥပဒေကြောင်းဆိုင်ရာပြဿနာသည်အတော်အတန်အချေအတင်ငြင်းခုံလျှောက်လဲနိုင်သောဥပဒေပြဿနာဖြစ်ရမည်။အမှုတွင်ပေါ်ပေါက်သည့်ပြဿနာရပ်နှင့်စပ်လျဉ်းသည့်တရားဥပဒေသဘောများကိုတရားရုံးများကရှင်းရှင်းလင်းလင်းအတည်ပြုပြီးဖြစ်လျှင်ယင်းတရားဥပဒေသဘောများကိုအသုံးပြု၍ဆုံးဖြတ်ထားသောသီးခြားအမှုနှင့်ပတ်သက်သည့်အကြောင်းခြင်းရာများကိုအရေးယူလောက်သောဥပဒေကြောင်းဆိုင်ရာပြဿနာဖြစ်သည်ဟုအကြောင်းပြနိုင်မည်မဟုတ်။

ရတ်(ချ်)ဂူနာ့(ချ်) ပရတ်စတ်(ချ်) စင်း(ချ်)ပါ၂ နှင့် ပါတာ(ဘ်)ဂါ့(ချ်)၊ဒုတိယကော်မရှင်နာမင်းကြီးနှင့်အခြားသူများ၊၅၄ အိုင်အေ ၁၂၆၊ အမ်စီပတေးပါ၂ နှင့် အိပ်(ချ်)၊ဂျီအရစ်(ဖ်)နှင့်အခြားသူများ(၁၉၃၅)အိုင်၊အယ်၊အာ ၁၃ ရန်ကုန် ၇၄၄၊ မာ့သူရကူးလ်မီ နှင့် ဂျက်ဂျီအိုစင်း(ချ်)နှင့်အခြားသူများ(၁၉၂၈)အိုင်၊အယ်၊အာ ၅၀ အလာဟဘတ် ၂၀၈၊ မူစန်မတ်(ထ်)အူမရာဘီဘီနှင့်အခြားသူများ နှင့် ရန်ခစ်ရှန်နှင့်အခြားသူများ(၁၉၂၃)၊အိုင်အယ်အာ ၁၃ လာဟို ၂၅၁ တို့ကိုရည်ညွှန်းကြောင်းအောက်ပါအတိုင်းဆုံးဖြတ်သည်-

Union Judiciary Act, s. 5-Certificate-Substantial question of law-Must be one open to argument.

Held: Though the subject-matter of the dispute in the court of the first instance and still in dispute in appeal is not less than Rs. 10,000 no certificate under s. 5 of the Union Judiciary Act can be granted unless the appeal involves some substantial question of law. 

This condition is satisfied even it the question of law is one between the parties and not of general importance. 

However the question of law involved must fairly open to argument.

Where the principles of law are well settled their application to a particular set of facts is not a substantial question of law.

Raghunath Prasad Singh and one v. Deputy Commissioner of Partabgarh and others, 54 I.A. 126; M. C. Patail and one v. H. G. Ariff and others, (1935) I.L.R. 13 Ran. 744; Mathura Kurmi v. Jadgeo Singh and others, (1928).I.L.R. 50 All, 208: Mussammat Umrao Bibi and others v. Ram Kishen and others, (1932)I.L.R. 13 Lah. 251, referred to.

စီရင်ထုံးစာမျက်နှာ၆၁နှင့်၆၂၌၊ဤလျှောက်ထားမှုများသည်ပြည်ထောင်စုမြန်မာနိုင်ငံ၏တရားလွှတ်တော်ချုပ်၌အယူခံဝင်ခြင်းနှင့်ပတ်သက်သည့်လိုအပ်သောထောက်ခံချက်လက်မှတ်များအတွက်ပြည်ထောင်စုတရားစီရင်ရေးအက်ဥပဒေပုဒ်မ၅အရလျှောက်ထားခြင်းဖြစ်သည်။

အမှုအသီးသီးသည်မူလတရားရုံးတွင်အငြင်းအခုံဖြစ်၍အယူခံဝင်သောအခါ၌လည်းဆက်လက်အငြင်းအခုံဖြစ်သော်အမှု၏တန်ဘိုးသည်ကျပ်တသောင်းအောက်မနည်းဖြစ်ဆဲဖြစ်ရမည်။သို့သော်တရားလွှတ်တော်ချုပ်သို့အယူခံဝင်သည့်စီရင်ချက်များနှင့်ဒီကရီများသည်ယင်းစီရင်ချက်များနှင့်ဒီကရီများကိုချမှတ်သောတရားရုံး၏အနီးဆုံးဖြစ်သောအောက်ရုံး၏ဆုံးဖြတ်ချက်များကိုအတည်ပြုသည့်ကိစ္စဖြစ်ရမည်။အရေးယူလောက်သောဥပဒေကြောင်းဆိုင်ရာပြဿနာပေါ်ပေါက်ပါဝင်နေသည်ဟုတရားလွှတ်တော်ကထောက်ခံချက်လက်မှတ်ထုတ်မပေးလျှင်ပြည်ထောင်စုတရားစီရင်ရေးအက်ဥပဒေပုဒ်မ၅အရတရားလွှတ်တော်ချုပ်သို့အယူခံဝင်နိုင်ခွင့်မရှိ။

လျှောက်ထားသူအတွက်လိုက်ပါဆောင်ရွက်သောပညာရှိလွှတ်တော်ရှေ့နေကြီးမစ္စတာပီ၊ကေ ဘက်စူးကိုးကားခဲ့သော၊ ရက်(ချ်)ဂူနာ့(ချ်)ပရတ်စတ်(ချ်)စင်း(ချ်)ပါ၂ နှင့် ပါတာ(ဘ်)ဂါ့(ချ်)၊ဒုတိယကော်မရှင်နာမင်းကြီးနှင့်အခြားသူများအမှုတွင်”ဥပဒေပြဿနာရပ်သည်ယေဘုယျအရေးမကြီးသော်လည်းအမှုသည်များအကြားအရေးယူလောက်သောဥပဒေကြောင်းဆိုင်ရာပြဿနာပါဝင်မှသာလျှင်ယင်းဥပဒေအချက်သည်ပြည်ထောင်စုတရားစီရင်ရေးအက်ဥပဒေပုဒ်မ၅၌အကျုံးဝင်သည်ဟုတရားမကျင့်ထုံးဥပဒေပုဒ်မ၁၁၀တွင်ပါဝင်သောအလားတူဥပဒေအချက်ကိုအကိုးအကားပြု၍ပရီဗီကောင်စီကဆုံးဖြတ်ထားသည်။

သို့သော်အမ်၊စီပတေးပါ၂ နှင့် အိပ်(ချ်)ဂျီအရစ်(ဖ်)နှင့်အခြားသူများအမှုတွင်၊အရေးယူလောက်သောဥပဒေကြောင်းဆိုင်ရာပြဿနာသည်အတော်အတန်အချေအတင်ငြင်းခုံလျှောက်လဲနိုင်သောဥပဒေပြဿနာဖြစ်ရမည်။

အမှုတမှုတွင်ပေါ်ပေါက်လာသောပြဿနာရပ်နှင့်စပ်လျဉ်းသည့်တရားဥပဒေသဘောများကိုတရားရုံးများကရှင်းရှင်းလင်းလင်းအတည်ပြုပြီးဖြစ်လျှင်ယင်းတရားဥပဒေသဘောများအသုံးပြု၍ဆုံးဖြတ်ထားသောသီးခြားအမှုနှင့်ပတ်သက်သည့်အကြောင်းခြင်းရာများကိုတရားမကျင့်ထုံးဥပဒေပုဒ်မ၁၁၀အရအယူခံဝင်နိုင်ခွင့်ရှိသည့်အရေးယူလောက်သောဥပဒေကြောင်းဆိုင်ရာပြဿနာဖြစ်သည်ဟုအကြောင်းပြနိုင်မည်မဟုတ်ကြောင်းဆုံးဖြတ်ထားသည်ဟုတရားဝန်ကြီးချုပ်ဦးသိန်းမောင်ကအောက်ပါအတိုင်းသုံးသပ်သည်-

These are applications under section 5 of the Union Judiciary Act, 1948, for certificates which are necessary for the purposes of appeals to the Supreme Court of the Union of Burma.

The subject-matter of the dispute in the Court of First Instance and still in dispute on appeal is not less than Rs. 10,000 in each case. 

However, the judgments and decrees from which it is proposed to appeal to the Supreme Court affirm the decisions on the Original Side of this Court. 

So the appeals cannot be filed under section 5 of the Act without a certificate of this Court lo the effect that they involve some substantial question of law.

Mr. P.K. Basu, learned Advocate for the applicants, relies on Raghunath Prasad Singh and another v. Deputy Commissioner of Partabgarh and others (1), 54 Indian Appeals, 126. where there Lordships of the Privy Council have held, with reference to a similar condition in section 110 of the Code of Civil Procedure, that the condition is satisfied if there is a substantial question of law between the parties, even though that question be not of general importance. 

However, as has been held in M. C. Patail and nother v. H. G. Ariff and others (2), (1935) I.L. R. 13 Ran. 744. the question of law that is involved must be fairly open to argument. 

Where the principles of law on a point are well settled, the application of those principles to a particular set of facts cannot be said to be a substantial question of law within the meaning of section 110 ofthe Code. [See Mathura Kurmi v. Jagdeo Singh and others (3), (1928) I.L.R. 50 All. 208. which has been followed in Mussammat Umrao Bibi and others v. Ram Kishen and others (4) (1932) 1.L.R. 13 Lah. 251 ]

———————————————

2023 BLR 164 ( 173 )

ပြည်ထောင်စုတရားလွှတ်တော်ချုပ်တရားသူကြီးဦးမျိုးမောင်ရှေ့တွင်

ဒေါ်ပြုံးပြုံးထွေး

          နှင့်

ဦးကိုလေး(ခ)ဦးကျော်မြူးပါ၁၀(ကွယ်လွန်သူဦးကြိုင်၏တရားဝင်ကိုယ်စားလှယ်များ)

အမှုတွင်ပြည်ထောင်စုတရားလွှတ်တော်ချုပ်ကအောက်ပါအတိုင်းဆုံးဖြတ်သည်-

ဆုံးဖြတ်ချက်။   ။တရားလွှတ်တော်ကအယူခံတွင်ဆုံးဖြတ်ထားသောစီရင်ချက်နှင့်ဒီကရီကိုတရားမကျင့်ထုံးဥပဒေပုဒ်မ၁၀၉(က)တွင်လမ်းဖွင့်ပေးထားသော်လည်း၊တရားလွှတ်တော်ကခရိုင်တရားရုံး၏စီရင်ချက်နှင့်ဒီကရီကိုအတည်ပြုထားသည့်ဆုံးဖြတ်ချက်မှပြည်ထောင်စုတရားလွှတ်တော်ချုပ်တွင်အယူခံဝင်ရောက်သည့်အယူခံမှုတွင်မူပုဒ်မ၁၀၀(၁)အရတင်သွင်းသည့်ဒုတိယအယူခံမှုထက်ပို၍ကျဉ်းမြောင်းစွာဘောင်ခတ်ထားသည်ကိုသတိမူရန်လိုပါသည်။အကြောင်းမူထိုအယူခံမှုမျိုးတွင်အရေးယူလောက်သောဥပဒေပြဿနာသက်ဝင်သည့်အယူခံအကြောင်းပြချက်မျိုးကိုသာတင်ပြခွင့်ရှိကြောင်းပုဒ်မ၁၁၀၏တတိယစာပိုဒ်တွင်ထပ်လောင်းဘောင်ခတ်ထားပြန်ပါသည်။

ထပ်မံဆုံးဖြတ်ချက်။    ။ပြည်ထောင်စုတရားလွှတ်တော်ချုပ်၌တင်သွင်းသောအယူခံမှုသည်တရားမကျင့်ထုံးဥပဒေပုဒ်မ၁၀၉(က)တွင်အကျုံးဝင်သောအယူခံမှုဖြစ်သည်။ပုဒ်မ၁၀၉(က)အရတင်သွင်းသောအယူခံမှုတွင်ပုဒ်မ၁၁၀၊တတိယစာပိုဒ်တွင်ပြဌာန်းချက်အရအရေးယူလောက်သောပြဿနာသက်ဝင်ရမည်ဟုပြဌာန်းထားသည်။

အမ်စီပတေးပါ၂ နှင့် အိပ်ဂျီအရစ်နှင့်အခြားသူများ၊ရန်ကုန်၊အတွဲ၁၃၊စာ-၇၄၄အမှုတွင်၊ပုဒ်မ၁၁၀ပါအရေးယူလောက်သောပြဿနာဆိုသည်မှာအတော်အတန်အချေအတင်ပြောရန်ရှိသည့်ဥပဒေပြဿနာကိုဆိုလိုသည်ဟုထုံးဖွဲ့ထားသည်။

ပြည်ထောင်စုတရားလွှတ်တော်ချုပ်ကစီရင်ထုံးစာမျက်နှာ၁၇၁၊၁၇၂၊၁၇၃တွင်အောက်ပါအတိုင်းသုံးသပ်သည်-

တရားမကျင့်ထုံးဥပဒေပုဒ်မ၁၀၀(၁)အရဒုတိယအယူခံမှုတွင်တရားမကျင့်ထုံးဥပဒေပုဒ်မ၁၀၀(၁)(ဃ)အရတင်သွင်းသောအယူခံမှုမှတပါးဥပဒေဆိုင်ရာအကြောင်းပြချက်များကိုသာတရားလွှတ်တော်ကစီရင်ဆုံးဖြတ်ခွင့်ရှိရာတရားမကျင့်ထုံးဥပဒေပုဒ်မ၁၀၀(၁)(ဃ)တွင်တရားလွှတ်တော်၏အယူခံအာဏာကိုကန့်သတ်ထားကြောင်းတွေ့မြင်နိုင်သည်။

တရားလွှတ်တော်ကအယူခံတွင်ဆုံးဖြတ်ထားသောစီရင်ချက်နှင့်ဒီကရီကိုတရားမကျင့်ထုံးဥပဒေပုဒ်မ၁၀၉(က)တွင်လမ်းဖွင့်ပေးထားသော်လည်း၊တရားလွှတ်တော်ကခရိုင်တရားရုံး၏စီရင်ချက်နှင့်ဒီကရီကိုအတည်ပြုထားသည့်ဆုံးဖြတ်ချက်မှပြည်ထောင်စုတရားလွှတ်တော်ချုပ်တွင်အယူခံဝင်ရောက်သည့်အယူခံမှုတွင်မူပုဒ်မ၁၀၀(၁)အရတင်သွင်းသည့်အယူခံမှုထက်ပို၍ကျဉ်းမြောင်းစွာဘောင်ခတ်ထားသည်ကိုသတိမူရန်လိုပါသည်။အကြောင်းမူထိုအယူခံမှုမျိုးတွင်အရေးယူလောက်သောဥပဒေပြဿနာသက်ဝင်သည့်အယူခံအကြောင်းပြချက်မျိုးကိုသာတင်ပြခွင့်ရှိကြောင်းပုဒ်မ၁၁၀၏တတိယစာပိုဒ်တွင်ထပ်လောင်းဘောင်ခတ်ထားပြန်ပါသည်။

တရားမကျင့်ထုံးဥပဒေပုဒ်မ၁၁၀၏တတိယစာပိုဒ်တွင်အောက်ပါအတိုင်းပြဌာန်းထားသည်-

“Where the decree or final order appealed from affirms the decision of the Court immediately below the Court passing such decree or final order, the appeal must involve some substantial question of Law.”

ပြည်ထောင်စုတရားလွှတ်တော်ချုပ်သည်ခရိုင်တရားရုံး၏အဆုံးအဖြတ်တွင်အရေးယူလောက်သောဥပဒေပြဿနာများကိုသာစစ်ဆေးစီရင်ပိုင်ခွင့်ရှိကြောင်းတရားမကျင့်ထုံးဥပဒေပုဒ်မ၁၁၀၏တတိယစာပိုဒ်တွင်ပြဌာန်းထားသည်။

တရားမကျင့်ထုံးဥပဒေပုဒ်မ၁၀၉(က)အရတင်သွင်းသောတရားမအယူခံမှုတွင်စိစစ်ဆုံးဖြတ်ရမည့်ပြဿနာများမှာတရားမကျင့်ထုံးဥပဒေပုဒ်မ၁၁၀၏တတိယစာပိုဒ်တွင်အကျုံးဝင်သောဥပဒေပြဿနာများဟုတ်မဟုတ်ဖြစ်သည်။

ပြည်ထောင်စုတရားလွှတ်တော်ချုပ်၌တင်သွင်းသောအယူခံမှုသည်တရားမကျင့်ထုံးဥပဒေပုဒ်မ၁၀၉(က)တွင်အကျုံးဝင်သောအယူခံမှုဖြစ်သည်။

ပုဒ်မ၁၀၉(က)အရတင်သွင်းသောအယူခံမှုတွင်ပုဒ်မ၁၁၀၊တတိယစာပိုဒ်တွင်ပြဌာန်းချက်အရအရေးယူလောက်သောပြဿနာသက်ဝင်ရမည်ဟုပြဌာန်းထားသည်။

အမ်စီပတေးပါ၂ နှင့် အိပ်ဂျီအရစ်နှင့်အခြားသူများ၊ရန်ကုန်၊အတွဲ၁၃၊စာ-၇၄၄အမှုတွင်ပုဒ်မ၁၁၀ပါအရေးယူလောက်သောပြဿနာဆိုသည်မှာအတော်အတန်အချေအတင်ပြောရန်ရှိသည့်ဥပဒေပြဿနာကိုဆိုလိုသည်ဟုထုံးဖွဲ့ထားသည်။

သို့ဖြစ်၍မန္တလေးခရိုင်တရားရုံး၏ဒီကရီကိုအတည်ပြုသည့်မန္တလေးတိုင်းဒေသကြီးတရားလွှတ်တော်၏ဒီကရီအပေါ်တင်သွင်းသည့်အယူခံမှုတွင်အရေးယူလောက်သောဥပဒေပြဿနာပေါ်ပေါက်ကြောင်းတင်ပြထားခြင်းမရှိဘဲပြည်ထောင်စုတရားလွှတ်တော်ချုပ်ကအယူခံကိုခွင့်ပြုခဲ့ပါကတရားမကျင့်ထုံးဥပဒေပုဒ်မ၁၁၀၏တတိယစာပိုဒ်ပါပြဌာန်းချက်နှင့်ညီညွတ်မှုရှိမည်မဟုတ်ပေ။

ထို့ကြောင့်ဤတရားမအယူခံမှုကိုစရိတ်နှင့်တကွပလပ်လိုက်သည်။

—————————————