အမှုဖြစ်အကြောင်းအရာ[ subject - matter ]

 ဆရာကြီးဦးမြသင်ကြားပို့ချချက်များ

အမှုဖြစ်အကြောင်းအရာ[ subject - matter ]

————————————

ပြည်ထောင်စုမြန်မာနိုင်ငံရှိတရားရုံးများစီရင်ရသောဥပဒေအချို့မှာ၊အိန္ဒိယနိုင်ငံရှိတရားရုံးများစီရင်ရသောဥပဒေများနှင့်တူပါသည်။

၁၈၇၂မှ၁၉၇၃ခုနှစ်ကာလအတွင်းထုံးပြုခဲ့သောစီရင်ထုံးများတွင်၊အိန္ဒိယနိုင်ငံစီရင်ထုံးများကိုလေ့လာကာမှုခင်းများကိုဆုံးဖြတ်ခဲ့ကြကြောင်းတွေ့မြင်နိုင်သည်။

မြန်မာနိုင်ငံစီရင်ထုံးများတွင်ထုံးသာဓကမရှိခြင်းကြောင့်ဖြစ်သည်။

မြန်မာနိုင်ငံစီရင်ထုံးများသည်ပြဌာန်းဥပဒေအရပ်ရပ်ကိုလွှမ်းခြုံမိသည်မဟုတ်သေး။

မြန်မာနိုင်ငံစီရင်ထုံးများမှာဥပဒေများ​၏မျက်နှာစာအရပ်ရပ်မလွှမ်းခြုံမိသေးသမျှကာလပတ်လုံး၊ဆိုင်ရာနိုင်ငံခြားစီရင်ထုံးများကိုအထိုက်အလျောက်လေ့လာရဦးမည်ဖြစ်သည်။

ထို့ပြင်အိန္ဒိယနိုင်ငံဥပဒေကျမ်းတို့ကိုလည်းအင်္ဂလိပ်ဘာသာဖြင့်ရေးသည့်အလျောက်အင်္ဂလိပ်ဘာသာကို လောက်လောက်လားလားသင်ယူဖို့လိုသည်။

စီရင်ထုံးအများစုကိုအင်္ဂလိပ်ဘာသာဖြင့်ရေးသားထားသည်။

အင်္ဂလိပ်ဘာသာဖြင့်ရေးသောအချို့သောစီရင်ထုံးများကိုအပတ်တကုတ်လေ့လာပါမှနားလည်နိုင်သည်။

ယခုအခါအင်တာနက်မှတဆင့်၊ထိုစီရင်ထုံးများကိုဖတ်ရှုရန်အခွင့်အလမ်းပေါ်လျက်ရှိရာ၊တရားသူကြီးများနှင့်ရှေ့နေရှေ့ရပ်တို့၊ထိုအခွင့်အရေးကိုအပြည့်အဝအသုံးချသင့်ပါသည်။

စီရင်ထုံးများမှာ၊ဥပဒေပညာရှင်များဖတ်ရန်ဖြစ်ရာအကြောင်းပြချက်ကို၊ကမှအ၊အထိအသေးစိတ်ရေးလေ့မရှိ။

1941 RLR 371 တွင်ပြဆိုထားသော-

[ S 146 of the Code of Civil Procedure does not override the provisions of O 22 of the Code. ]

ဟူသောအဆိုအမိန့်သည်သာဓကဖြစ်သည်။

ထို့ကြောင့်ဆင်ခြင်နိုင်သည့်ပညာခံရှိပါမှနားလည်နိုင်သည်ကိုစာဖတ်သူငြင်းနိုင်ပါသလား ?

စာရေးသူဖြည့်စွက်အကြောင်းပြချက်များကိုပင်လိုက်နိုင်ပါသလားစောကြောရန်လိုပါသည်။

ဝထ္ထုဖတ်သလိုဖတ်ရန်မဟုတ်ဘဲ၊ကျိုးကြောင်းဆင်ခြင်သည့်ပညာဖြင့်ဖြေးဖြေးဖတ်ပါမှ၊တဖြည်းဖြည်းသဘောပေါက်ပါလိမ့်မည်ဟုဆိုလျင်စာဖတ်သူကိုအထင်သေးသည်ဟုစွပ်စွဲပါက၊မှားမမှားစာဖတ်သူကိုယ်တိုင်ဆင်ခြင်ကြည့်ပါ။

ဥပဒေပညာရပ်မှာအပြောကျယ်လှပါသည်။

ဆွေးနွေးချက်များအနေဖြင့်အပြောကျယ်ခြင်းကိုလက်ပိုက်ကြည့်နေရန်မဟုတ်။

စီရင်ထုံးများ၊စီရင်ချက်များကိုအမြဲမပြတ်လေ့လာလျှင်ကျိုးကြောင်းဆင်ခြင်သည့်ပညာတိုးတက်လာမည်မှာမုချဖြစ်သည်။

အားထုတ်မှုသည်သာအဓိကဖြစ်သည်။

ဘုရားအလောင်းမဟာဇနက္ကကိုအားကျအတုယူကာ၊ဥပဒေပညာကိုလေ့လာရန်ဖြစ်သည်။

———————————-

ဥပဒေပြဿနာတရပ်ကိုဆွေးနွေးလိုပါသည်။

တရားမကျင့်ထုံးဥပဒေအမိန့်၂၊နည်း၂၊အမိန့်၉၊နည်း၉နှင့်အမိန့်၂၂၊နည်း၉တို့တွင်၊အချင်းဖြစ်အကြောင်းခြင်းရာ[ cause of action ]ဆိုသောစကားရပ်ပါရှိသော်လည်း၊အမိန့်၂၃၊နည်း၁တွင်မူ၊အမှု၏အကြောင်းအရာ[ subject - matter of the suit ]ဟူ၍ကွဲလွဲစွာသုံးထားကြောင်းတွေ့ရပါသည်။

ယင်းစကားရပ်နှစ်ရပ်မှာအဓိပ္ပာယ်တူပါသလား ?

ရုံးခွန်အက်ဥပဒေဇယား၁၊အမှတ်စဉ်၁၊စာတိုင်၂တွင်လည်း[ subject - matter ]ဆိုသောစကားရပ်ပါရှိရာ၊မှုဖြစ်ပစ္စည်းနှင့်စပ်လျဉ်း၍သုံးနှုန်းထားခြင်းဖြစ်သည်။

အမိန့်၂၃၊နည်း၁တွင်ပါရှိသည့်[ subject - matter ]ဆိုသောစကားရပ်နှင့်စပ်လျဉ်း၍-

THE INDIAN LAW REPORTS

LAHORE SERIES.

APPELLATE CIVIL.

Before Shadi Lal C.J. and Abdul Qadir J.

ALI MUHAMMAD (PLAINTIFF) Appellant

                         versus

KARIM BAKHSH AND OTHERS (DEFENDANTS) Respondents.

Civil Appeal No. 250 of 1932

1933 May 31.

Equivalent citation = AIR 1933 Lahore 943

အမှုတွင်ပစ္စည်းနှင့်မသက်ဆိုင်ကြောင်းလာဟိုးတရားလွှတ်တော်တရားသူကြီးချုပ် SHADI LAL C. J.- ကအောက်ပါအတိုင်းဆုံးဖြတ်သည်-

[ Held, that the phrase " subject matter " as used in Order XXIII, rule 1 (3) of the Code does not mean property, but has reference to the right in property which a person seeks to enforce. And, as the subject matter ot the subsequent suit for possession was not identical with that of the declaratory suit (which had been withdrawn), the causes of action being different, Order XXIII was not a bar to the suit. ]

ထို့ပြင်အချင်းဖြစ်အကြောင်းခြင်းရာ[ cause of action ]ချင်းမတူသောအမှုတွင်၊အမှုဖြစ်အကြောင်းအရာ[ subject - matter ]သည်မတူကြောင်း၊စီရင်ထုံးစာမျက်နှာ-၄၌၊အောက်ပါအတိုင်းဆက်လက်သုံးသပ်သည်-

[ The causes of action in the two suits are quite difierent, and there is ample authority for the proposition that the subject-matters in two suits cannot be identical if the causes of action are different.

The case of Singa Reddi v. Subba Reddi (1) (1915) I. L. R. 39 Mad. 987. is on all fours with the present case. 

It is true that the plaintiffs in the present case have asked the Court to declare the third mortgage to be invalid, but it was hardly necessary for them to ask for that relief because, as was done in the case of Singa Reddi v. Subba Reddi (I), (1915) I. L. R. 39 Mad. 987. they could, without mentioning the alienation in the plaint, impeach it when it was set up as a defence by the alience. ]

စီရင်ထုံးစာမျက်နှာ-၅၌၊တရားသူကြီးချုပ်ကအောက်ပါအတိုင်းဆုံးဖြတ်သည်-

[ I accordingly hold that the subject-matter in respect of which the declaratory suit was brought is not identical with the subject-matter in the present suit for possession; and that the withdrawal of the former suit without permission to bring a fresh suit, does not operate as a bar to the institution of the latter suit. ]

——————————

Present: H. N. G. Fernando, C.J., and Samerawickrame, J.

B. H. JAYAWARDENE, Appellant, 

                  and 

W. A. ARNOLISHAMY and another, Respondents

S. C. 507/1965-D. C. Avissawella, 10954/L

December 21, 1966.

အမှုတွင်၊ Ali Muhammad Vs. Karim Bakhsh, AIR 1933 Lahore 943  စီရင်ထုံးအားရည်ညွှန်းကိုးကား၍၊စီရင်ထုံးစာမျက်နှာ-၄၉၉၌အောက်ပါအတိုင်းသုံးသပ်သည်-

[ The term ' subject matter' in the above provision does not, in my view, mean the property in respect of which an action is brought. 

In considering an almost identical provision in the Indian Code of Civil Procedure in Aly Muhamnad v. Karim Baksh A. I. R. 1.933 Lahore 943. Shadi Lal C.J., who was later a member of the Judicial Committee of the Privy Council, stated, "the phrase ' subject matter' is not defined in the Code but it is clear that it does not mean property, but has reference to the right in property which a person seeks to enforce.”

In a passage which has been cited with approval by Howard C.J. in Kanapathipillai v. Kandiah, (1942) 44 N.L.R. 42. Chitaley states, “the term' subject matter ' means the plaintiff's cause of action for his suit, und a suit for different cause of action is, therefore, not barred under this rule even though the suit may relate to the same property. Conversely, a suit based on the same cause of action as the first one is barred.”

I do not think that cause of action in this passage has the meaning given to that term in our Code by the definition. 

It is used there in a wider sense and meant both the right asserted and its denial.

I am of the view that the term ' subject matter' includes the facts and circumstances upon which the plaintiff's right to the relief claimed by him depends. ]

———————————

ထို့ကြောင့်အမှုသစ်စွဲဆိုနိုင်ရန်တရားရုံး၏ခွင့်ပြုချက်မရပဲအမှုကိုရုပ်သိမ်းပြီးနောက်၊ယင်းအမှုတွင်ပေါ်ပေါက်သောအချင်းဖြစ်အကြောင်းခြင်းရာအပေါ်အခြေခံကာတရားတထုံးထပ်မံစွဲဆိုခွင့်မရှိသော်လည်းအခြားအချင်းဖြစ်အကြောင်းခြင်းရာအတွက်တရားစွဲဆိုနိုင်ပေသည်။

———————————————

1954 BLR ( S C ) 34 ( 38 )

SUPREME COURT.

Present: U THEIN MAUNG, Chief Justice of the Union of Burma, MR JUSTICE MYINT THEIN AND U THAUNG SEIN

SHAZADEE BEGAM (a) KHIN KHIN NYUNT AND ONE (APPELLANTS)

                         V.

P. C. DUTT (RESPONDENT). *

1954 Mar. 29.

အမှုတွင်၊၁၉၆၀ပြည့်နှစ်မြို့ပြဆိုင်ရာငှါးရမ်းခကြီးကြပ်ရေးအက်ဥပဒေပုဒ်မ၁၂(၁)ပါကိစ္စတရပ်ရပ်အတွက်စွဲဆိုသောအမှုတွင်နို့တစ်စာတရားမဝင်ကြောင်းတွေ့ရှိရသည့်အတွက်အမှုကိုရုပ်သိမ်းပြီးနောက်နို့တစ်အသစ်ပေး၍ယင်းကိစ္စအတွက်တရားတထုံးစွဲဆိုနိုင်ကြောင်းအောက်ပါအတိုင်းထုံးဖွဲ့ထားသည်-

[ A suit for ejectment instituted with a permit issued by the Rent Controller was withdrawn because of an invalid Notice to quit. 

A subsequent suit was filed based upon a fresh and valid Notice; no new permit was sought from the Rent Controller.

Held Order 23, Rule 1 (3), Civil Procedure Code is no bar to a fresh ejectment suit where an initial suit had failed because the subject-matters in the two suits were not the same.

Rukhmalai:. Mahadeo Narayan Bundra, 42 Bom. 155 ; B. C. Naidu v. M. B. Sahib, 56 Mad. 163, followed

Held also: The withdrawal of the the first suit owing to a technicality did not exhust the permit which was one to sue the tenent in respect of a particular tenancy, and thus it remains effective for the purpose of a subsequent suit.

T. G. Chardhury v. Manmatha Nath Ghatak, A.I.R. (1949) Cal. 674, dissented from.

Chotey Lal v. Shco Shankar, A.I.R. (1951) All.478 ; Pahlad Das v. Ganga Sarin, A.I.R (1952) All. 32, followed. ]

စီရင်ထုံးစာမျက်နှာ-၃၈၌၊ခုံရုံးကအောက်ပါအတိုင်းမြွက်ဆိုသည်-

[ With the Allahabad view we are in agreement.

The permit that was granted by the Rent Controller was for the purpose of filing a suit after the termination of the tenancy to eject the respondent under clause 11 (1) (f) i.e. on the ground that the premises were required by the landlords themselves.

The first suit had to be withdrawn because the tenancy had not been determined for lack of notice.

It is not suggested that circumstances had changed in that the landlords do not now require the premises for their own use, and the fact that the first suit had to be withdrawn due to a technicality, would not, in our judgment, exhaust the efficacy of the permit.

In these circumstances we must hold that the permit is of full effect and the case must therefore proceed. 

We must, however, make it clear that this decision is no authority for a general: proposition that a permit once issued would remain forever effective. 

For example, where a suit filed with a permit takes its natural course and reaches a decision on its merits, then the permit must be deemed to have exhausted itself. ]

———————————

A. I. R. 1938 Rangoon 210

MACKNEY J.

Ma Pan Bu and another - Appellants.

                      V.

Maung Lu Thant-Respondent.

Spocial Socond Appeal No 130 Decided on 19 August, 1937, against decree of Asst. Dist. Court, Pakokku, in C. A. No. 37 of 1936.

အမှုတွင်၊မြေငှါးအဖြစ်နှင်ထုတ်ပေးရန်စွဲဆိုသောအမှုကိုရုပ်သိမ်းပြီးပိုင်ရေးပိုင်ခွင့်အပေါ်အခြေခံကာမြေကိုလက်ရောက်ရလိုမှုစွဲဆိုနိုင်ကြောင်းအောက်ပါအတိုင်းထုံးဖွဲ့ထားသည်-

[ Civil P. C. (1908), O. 23, R. 1 (3)—Withdrawal of suit-Previous suit withdrawn without permission to bring fresh suit— Subsequent suit between same parties on same facts but on different basis - Meaning of O. 23, Rule 1 explained-Subsequent suit held not barred.

The plain meaning of O. 23, R. 1 (3), is that if the subsequent suit is in respect of the same subject matter as the previous suit the subsequent suit must be dismissed. 

It matters not whether the defendant concurred with the plaintiff in the withdrawal of the suit. ]

စီရင်ထုံးစာမျက်နှာ-၂၁၂၊ကော်လံ-၂၌၊တရားသူကြီး Mackney J.ကအောက်ပါအတိုင်းသုံးသပ်သည်-

[ The first suit was labelled "suit for ejectment from a piece of land worth Rs. 50.” xxxxxxxxxxxxxxxxxx

The present suit is labelled “suit for delivery of land leased to the defendant as a tenant.” xxxxxxxxxxxxxx

Both the plaints were drawn in Burmese and we cannot expect much technical accuracy. 

Nevertheless, I do think that it is clear that the basis of the first suit was the alleged tenancy. 

The defendant was regarded as a tenant holding over and the Court was asked to eject him. 

In the present suit the defendant is regarded as being in wrongful possession of the land which belongs to the plaintiffs, possession of which they are entitled to recover in virtue of their being the owners thereof and not in virtue of their predecessors-in-title having leased the land to Lu Thant, although this lease is one of the facts relied on. 

It appears to me therefore that the plaintiffs are not debarred from bringing the present suit. ]

——————————————-

1939 RANGOON LAW REPORTS. 749 ( 756 )

ORIGINAL CIVIL.

Before Mr. Justice Ba U.

MA SAN MYINT 

            V.

U TUN SEIN.*

1939 June 2.

အမှုတွင်သတိချပ်ရန်အချက်မှာအမှုကိုရုပ်သိမ်းနိုင်ရန်တရားရုံး၏ခွင့်ပြုချက်ရရန်မလို၊အမှုသစ်စွဲဆိုခွင့်ရရန်အတွက်သာတရားရုံး၏ခွင့်ပြုချက်ကိုလျှောက်ထားတောင်းဆိုရန်လိုသည်။

တရားရုံးကတစုံတခုသောနေ့တွင်ဖြစ်စေ၊ထိုနေ့မတိုင်မီဖြစ်စေ၊တဘက်အမှုသည်အားတရားစရိတ်ပေးရမည်။

သို့တည်းမဟုတ်အမှုသစ်မစွဲဆိုမီတရားစရိတ်ပေးရမည်ဟုသတ်မှတ်၍အမှုကိုရုပ်သိမ်းခွင့်ပြုထားရာတွင်ထိုသို့တရားစရိတ်မပေးပဲအမှုသစ်စွဲဆိုပါကနောက်စွဲဆိုသည့်အမှုမှာကနဦးကပင်ပျက်ပြယ်မည်ဖြစ်ကြောင်းအောက်ပါအတိုင်းထုံးဖွဲ့သည်-

[ Where the plaintiff is allowed to withdraw his suit with liberty to file a fresh suit under 0. 23, r. 1 (2) of the Civil Procedure Code on condition that on or before a specified date or before the institution of a fresh suit he pays the costs of the first suit to the defendant, then the payment of costs is a condition precedent and if he fails to fulfil the condition the second suit, if filed, is void ab initio.

The permission granted under O. 23, r. 1 (2) of the Code relates not to the withdrawal but to the right to bring a fresh suit. 

The withdrawal of a suit does not require the permission of the Court. 

The first suit is withdrawn when the order is passed, and is not kept pending till the costs are paid or till the second suit is filed.

Rachhpal Singh v. Sheo Ratan Singh, 118 I.C. 1929 ; R. Fischer v. Mudaly, I.L.R. 33 Mad. 258; Shidramappa v. Nallappa, I.L.R. 55 Bom. 206, followed.

Abdul Aziz v. Molla, I.L.R. 31 Cal, 965; Nazir Hussain v. Nathu, AIR (1927) Lah. 159; Shital Prosad v. Gaya Prosad, 19 Cal. L.J. 528; Syed Qazi v. Lachman Singh, I.L.R. 5 Pat. 306, dissented from. ]

————————————-