ရှေ့နေရှေ့ရပ်များအကြောင်းကြောင်းကြောင့်ဥပဒေပညာလေ့လာမှုအားနည်းသွားသည်

ဆရာကြီးဦးမြသင်ကြားပို့ချချက်များ

ရှေ့နေရှေ့ရပ်များအကြောင်းကြောင်းကြောင့်ဥပဒေပညာလေ့လာမှုအားနည်းသွားသည်ဟု၁၉၇၉ခုနှစ်ဗဟိုတရားရုံးလက်ထက်မှသည်၁၉၉၁ခုနှစ်ကုန်တရားရုံးချုပ်လက်ထက်အထိတရားရေးအကြံပေးအဖြစ်ဆောင်ရွက်ခဲ့သည့်အတွေ့အကြုံအရအကဲခတ်မိပါသည်။

စာရေးသူနယ်ပိုင်တရားမတရားသူကြီးအဖြစ်စတင်တာဝန်ထမ်းဆောင်စဉ်ကပညာသင်ယူခဲ့ရသောရှေ့နေကြီးမျိုးကိုဗဟိုတရားရုံးနှင့်တရားရုံးချုပ်တွင်တွေ့ရခဲပါသည်။

စာရေးသူတွေ့ရသောရှေ့နေရှေ့ရပ်တို့​၏အားထုတ်ကြိုးပမ်းမှုသည်သိသိသာသာလျော့ပါးသွားပါသည်။အကြောင်းအမျိုးမျိုးရှိပါသည်။

ဗဟိုတရားရုံးလက်ထက်ကဥပဒေကိုပြည့်ပြည့်စုံစုံတင်ပြလျှင်လည်းအကြောင်းမထူးဟုရှေ့နေကြီးအချို့ကသဘောထားကြသည်။ထိုသို့သဘောထားရန်အကြောင်းဖန်ခဲ့မှုများလည်းရှိခဲ့ပါသည်။

တရားရုံးချုပ်လက်ထက်တွင်တိုးတက်လာသည်ကိုတွေ့ရသော်လည်းထိုအချိန်တွင်လုပ်သက်ရင့်ရှေ့နေကြီးများ​၏အရေအတွက်သိသိသာသာလျော့နည်းသွားပါပြီ။နှောင်းခေတ်ရှေ့နေများမှာယင်းရှေ့နေကြီးမျိုးထံမှပညာသင်ယူခွင့်ဆုံးရှုံးခဲ့ရပါသည်။

မြန်မာနိုင်ငံတရားစီရင်ရေးစနစ်တဖြေးဖြေးအားပျော့လာသည်ကို၁၉၆၈ခုနှစ်မှစ၍သိသိသာသာမြင်သာသည်။

စီရင်ထုံးစာအုပ်များပါးခြင်းကတနည်းဖော်ညွှန်း(suggest)လျက်ရှိသည်။

သမိုင်းကိုလေ့လာလျင်တရားစီရင်ရေးစနစ်ဖြစ်ထွန်းတိုးတက်ရန်လမ်းများရှာဖွေတွေ့နိုင်ပါသည်။ထိုလမ်းများကိုမရှာဘဲတာဝန်ရှိသူများ(ရှေ့နေများအပါအဝင်)လက်ပိုက်ကြည့်နေပါကလုံးပါးပါးသွားစရာအကြောင်းရှိသည်ကိုသတိမူရန်လိုပါသည်။

ရှေ့နေရှေ့ရပ်များအရည်အသွေးကျဆင်းရသည့်အကြောင်းတရပ်မှာ၁၈၇၂ခုနှစ်မှစ၍ထုတ်ဝေခဲ့သောစီရင်ထုံးစာအုပ်များကိုလေ့လာခွင့်မရခြင်းဖြစ်သည်ဟုစာရေးသူသဘောရရှိပါသည်။

၁၉၅၀ပြည့်နှစ်ဝန်းကျင်ခန့်ကLBRစီရင်ထုံးများနှင့် Rangoon Series စီရင်ထုံး၁၄တွဲကိုပြန်လည်ပုံနှိပ်ထုတ်ဝေခဲ့သည်။နောက်ပိုင်းအလားတူပြန်လည်ထုတ်ဝေခြင်းမပြု။

တဖက်တွင်ရှေ့နေရှေ့ရပ်ဦးရေတဟုန်ထိုးများပြားလာသဖြင့်၊အများစုမှာစီရင်ထုံးများကိုလက်လှမ်းမမီဖြစ်ရာမှဖတ်ရကောင်းမှန်းပင်မသိတော့။